dergi-121

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma Suçu (TCK m. 179)

176

Bir yandan, bilimsel çalışmalar, sürücülerin kullanabileceği aza-

mi alkol miktarını düşürmenin, alkollü sürücülerin karıştığı ölümlü

kaza oranlarını azaltmakta etkin olduğunu kanıtlamıştır.

Hatta 21

yaşın altındaki gençler bakımından “sıfır tolerans” politikası uygulan-

masının etkili olduğunu gösteren çalışmalar mevcuttur.

Fakat KTK

açısından öngörülen limit ayrı, belirli limiti aşanların otomatikman

ceza yaptırımına tâbi olması başkadır. Zira her insan açısından ve her

zaman, emniyetli sürüş kabiliyetinin

kaybedildiğini

içtihat yoluyla ka-

bul etmek için, alkol oranı 1,00 promilin üstünde olan

hiçbir

insanın

hiçbir zaman

güvenli araç süremediğinin mutlak bir bilimsel gerçek

olarak kanıtlanmış olması gerekir. Oysa, Adli Tıp Kurumu 5. İhtisas

Kurulu’na göre, bu durumdaki sürücülerin “bireysel farklılıkları orta-

dan kaldırabilecek ölçüde alkollü olduğunu ve bu seviyede alkol tesiri

altındaki sürücülerin hemen tümünün emniyetli sürüş yeteneğinin

olumsuz olarak etkilendiğinin kabulü” gerekmektedir.

Görüldüğü

gibi,

argumentum a contrario

, sürüş yeteneği olumsuz etkilenmeyen sü-

rücüler de olabilmektedir, zira sürücülerin “hemen tümü”nden bahse-

dilmektedir. Kaldı ki, “olumsuz etkilenme” ile “emniyetli süremeye-

cek durumda olmak” da farklı kavramlar olsa gerek. Yargıtay’da Adli

Bilimciler Derneği’nce gerçekleştirilen çalıştayın sonuç raporunda

da,

kandaki alkol miktarının kişi davranışlarına ve sürüş güvenliği-

ne etkisine dair birçok değişik sınıflandırma yapıldığı görülmektedir;

fakat, alkol oranı 1,00 promilin üstünde çıkan herkesin,

istisnasız

mutlak olarak

güvenli araç kullanmasının olanaksız olduğuna dair bir

veriye

işaret edilmemektedir; sadece sonuç kısmında böyle bir limit uy-

gulanması konusundaki

değerlendirme

aktarılmaktadır. Keza, Alman

Bkz. örneğin, James C. Fell & Robert B. Voas, “The effectiveness of reducing illegal

blood alcohol concentration (BAC) limits for driving: Evidence for lowering the

limit to .05 BAC”,

Journal of Safety Research,

Vol. 37 (2006), s. 233–243; Alexander C.

Wagenaar, Mildred M. Maldonado-Molina, Linan Ma, Amy L. Tobler & Kelli A.

Komro, “Effects of Legal BAC Limits on Fatal Crash Involvement: Analyses of 28

States from 1976 through 2002”,

Journal of Safety Research

Vol. 38 (2007), s. 493–499.

Raymond C. Pecka/Michael A. Gebers/Robert B. Voas/Eduardo Romano, “The

relationship between blood alcohol concentration (BAC), age, and crash risk”,

Jo-

urnal of Safety Research

, Vol. 39 (2008), s. 317-318.

Faruk Aşçıoğlu/Belkıs Yapar/Aliye Tütüncüler/Ahmet Belce, “Trafik Güvenliğini

Tehlikeye Sokma Suçu Açısından Alkol”,

Adli Tıp Dergisi

2009; 23(3), s. 15.

Bkz. “Türk Ceza Yasasına Göre Alkollü Araç Kullanmanın Güvenli Sürüş Yetene-

ğine Etkileri Çalıştayı” Sonuç Bildirgesi, özellikle s. 10. Kıyaslayınız Soyer Güleç,

s. 176.