

TBB Dergisi 2015 (121)
M. İhsan SEÇKİN
349
ma koşullarının esaslı değişikliği olarak nitelendirilemez.
12
Bu konuda
yaşanan tartışmaların ayrıntılarına girmemekle birlikte, belirtelim ki,
çalışma ilişkilerini düzenleyen hukuki kaynaklar içerisinde en son sı-
rada yer alan yönetim hakkı
13
, işverene, tek taraflı olarak, işçinin rıza-
sına bağı olmaksızın esaslı değişiklik yapma hakkı vermez.
14
İşveren,
yönetim hakkının sınırları içerisinde işçinin iş görme ediminin yerine
getirilmesinin kapsamını, zamanını ve hizmetin niteliğini biçimlendi-
rir. Başka bir deyişle iş görme edimini somutlaştırır. Ancak hukuku-
muzda
çalışma koşullarının işveren tarafından yönetim hakkı çerçevesinde
tek taraflı olarak değiştirilmesi, esaslı olmayan değişikliklerle sınırlandırılmış-
tır.
15
Dolayısıyla işveren, yönetim hakkı içerisinde işçinin çalışacağı
koşulları, ancak önceki durumunu esaslı bir biçimde değiştirmemek
ya da çalışma şartlarını ağırlaştırmamak koşuluyla belirlemek ve dü-
zenlemek yetkisine sahiptir.
16
Bir başka anlatımla işveren, yönetim
yetkisi kapsamında kalan ve esaslı olmayan
çalışma koşulları
nı
işçinin
rızası
olmaksızın değiştirebilir.
17
Zira esaslı olmayan mahiyetteki deği-
şiklikler, İş K.’nın 22. maddesinin uygulama alanına girmediğinden
18
,
geçerlilikleri işçinin kabulü şartına bağlı değildir. Esaslı değişiklikler
ise, İş K.’nın 22. maddesinin öngördüğü usule göre ancak işçinin onayı
ile geçerli olurlar.
12
YHGK, 19.11.2014, E.2014/9-1567, K.2014/936; YHGK, 4.11.2009, E.2009/9-416,
K.2009/474; Yarg. 9 HD, 6.6.2013, E.2012/39353, K.2013/17395; Yarg. 9 HD,
6.6.2013, E.2012/39730, K.2013/17405
13
Başbuğ, s.27
14
Öner Eyrenci, “4857 Sayılı İş Kanunu İle Getirilen Yeni Düzenlemeler Genel Bir
Değerlendirme”,
Legal İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Dergisi
, S.1, Ocak-
Şubat-Mart 2004, s.38
15
Şen, 115
16
M.Fatih Uşan, “4857 sayılı İş Yasasının 22. Maddesi Çerçevesinde Değişiklik Fes-
hi”, Çalışma Şartlarında Esaslı Değişiklik ve Uygulama Sorunları,
Dokuz Eylül
Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi
, C.9, Özel Sayı 2007, s.218
17
Ünal Narmanlıoğlu, İş Hukuku Ferdi İş İlişkileri 1, Beta Basım Yayım, 4. Baskı, İs-
tanbul Kasım 2012, s.473; Aynı yazar, “İşverenin Çalışma Koşullarında Değişiklik
Yapma Hakkını Saklı Tutan Sözleşme Hükümleri Bağlayıcı mıdır?”
Sicil İş Hukuku
Dergisi
, Y.1, S.3, Eylül 2006, s.11; Sarper Süzek, “Değişiklik Feshi”,
TİSK Akade-
mi Dergisi,
C.1, S.1, Mart 2006, s.10; Murat Demircioğlu, “Çalışma Koşullarında
Değişiklik ve İş Sözleşmesinin Feshi”,
Prof. Dr. Tankut Centel’e Armağan
, İstanbul
Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayını, İstanbul 2011, s.125; Gülsevil Alpagut, “İş
Sözleşmesinin Esaslı Şartlarında Değişiklik ve Yargıtay’ın Konuya İlişkin Bir Ka-
rarının Düşündürdükleri”, Çimento Endüstrisi İşverenleri Sendikası Dergisi, C.
18, S.5, Eylül 2004, s.56; Şen, s.26, 71
18
Sarper Süzek, İş Hukuku, Beta Basım Yayım, 9. Baskı, İstanbul 2013, s.673; Aynı
yazar, “Değişiklik Feshi”, s.10; Şükran Ertürk, “Genel İş Koşulları ve Genel İş Ko-
şullarının Denetlenmesi”,
Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi
, C.15,
Özel Sayı, 2013, s.109; Başbuğ, s.47,s.61