dergi-121

TBB Dergisi 2015 (121)

Deniz AKÇAY

449

diği 1999 yılında ileri sürülmemiş olan diplomatik himaye teorisinin

başvuran tarafa

yeni bir sıfat

kazandırmış olacağı da dikkate alına-

rak, UHK kurallarında öngörülen vatandaşlık ve iç hukuk yollarının

tüketilmesi kıstaslarının da tazminat taleplerinin kayıp aileleri açısın-

dan ileri sürüldüğü 2010, Karpaz Rumları açısından ise ileri sürüldü-

ğü 2012 yıllarındaki koşullara göre incelenmesi gerekirdi.

Sonuç olarak, kararda GKRY’nin tazminat taleplerini dayandırdı-

ğı diplomatik himaye teorisinin Sözleşme hukukuna uygulanabilirliği

tartışılmamış, uluslararası hukuktan yapılan otomatik ve yüzeysel bir

kavram “ nakli “ ile yetinilmiştir.

c) Tazminat kararının

AİHM

’nin zaman itibarıyla yetkisi açısın-

dan değerlendirilmesi

aa) Tazminat kararının GKRY taleplerinin AİHM’ne iletilme-

sindeki gecikme

açısından değerlendiril

mesi

Tazminat kararının dayandığı GKRY başvurusunun esası hakkın-

daki 10 Mayıs 2001 tarihli kararında AİHM, AİHS’nin tazminata iliş-

kin 41. maddesinin uygulanması olasılığının henüz incelenmeye hazır

olmadığı gerekçesiyle konuyu ertelemekle yetinmiştir.

AİHM, böy-

lece, bu konudaki yerleşik uygulamasından farklı olarak, taraflardan,

belirli bir süre içinde tazminata ilişkin görüşlerini bildirmelerini iste-

memiş, bu çerçevede daha sonra da herhangi bir inisiyatif almamıştır.

Diğer yandan, GKRY de, IV. devlet başvurusunun AİHM aşama-

sındaki yargısal sürecinde herhangi bir tazminat talebinde bulunma-

dığı gibi, bu konudaki olası taleplerini de saklı tuttuğunu kanıtlayacak

bir açıklamada da bulunmamıştır.

AİHM İçtüzüğü’nün yürürlükteki 60. maddesine göre ise :

“

Başvuran, Daire Başkanı tarafından aksi talimat verilmediği sürece, bü-

tün taleplerini, davanın esasına dair görüşlerini sunması için belirlenen süre

içerisinde, destekleyici belgeler ile birlikte ayrıntılı bir döküm halinde sunmak

zorundadır

. “

“ Holds unanimously that the issue of the possible application of Article 41 of the

Convention is not ready for decision and adjourns consideration thereof “ Cyprus

v. Turkey, yukarıda zikredilen kararın hüküm bölümünün VIII. paragrafı.