Previous Page  109 / 473 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 109 / 473 Next Page
Page Background

Bilgi Edinme Hakkının Sınırları ve Devlet Sırrı

108

(1966), Norveç ve Danimarka (1970), Fransa (1978), Avusturya (1987) ve

Kanada (1983)

34

İngiltere, Güney Afrika, Bosna Hersek ve Bulgaristan

(2000) izlemiştir.

35

İngiltere gibi demokrasinin beşiği olarak ifade edi-

len bir ülkenin yakın zamana kadar Bilgi Edinme Hakkı Kanunu’nu

kabul etmemiş olması, devletlerin bu hakka yaklaşımını göstermesi

açısından dikkate değerdir.

ABD’de 1976 yılında, Gün Işığı Yasası (Sunshine Act) kabul edil-

miştir. ABD’de kabul edilen bu yasayla ortaya çıkan yapıya Gün Işı-

ğında Yönetim (Government in the Sunshine) adı verilmektedir. Bu

yasalarla ABD’de yönetimde açıklığın bir sistem olarak benimsendiği

görülmektedir.

36

ABD Yüksek Mahkemesi şeffaflığı, ABD Anayasa-

sının, hukukla bağlı idare ilkesinin en önemli kurumu olarak kabul

etmektedir. Nitekim ABD Yüksek Mahkemesi, şeffaflığın sosyal ve

endüstriyel hastalıklara karşı bir çare olduğu konusunda görüş bir-

liğine varmış ve kararlarında bu hususu yansıtmıştır. İşte tam da bu

nedenle, sağlam bir hesap verme yükümlülüğü şeffaflık ve açıklığı

sağlamanın vazgeçilmez bir aracı, şeffaflık ve açıklık da hesap verme

yükümlüğünü layıkıyla yerine getirebilmenin olmazsa olmaz bir ön-

koşuludur.

37

Bilgi edinme hakkı, ifade özgürlüğü çerçevesinde hem hak hem de

anayasal bir düzenleme olarak iki yüz yıldan daha fazla bir geçmişe

sahip gibi görünse de dünyada, bilgi edinme hakkına ilişkin uygula-

malar ve bilgi edinme hakkının işlevsel bir demokrasinin temel daya-

nağı olarak tanınması, 20. yüzyılın ikinci yarısıyla birlikte başlamıştır.

20. yüzyılın ikinci yarısında ve özellikle de son çeyreğinde, demokra-

tik değerlerin gelişimi, bilişim teknolojisindeki olağanüstü ilerlemeler,

ulus ötesi sermayenin talepleri gibi etkenler kamu yönetimlerini sahip

oldukları bilgileri paylaşmaya yöneltmiş ve bu paylaşım “

bilgi edinme

hakkı

” adıyla temel bir hak olarak kabul görmüştür.

38

34

Hız/Yılmaz, s. 41.

35

Azer, s. 62.

36

Özay, s. 5-6.

37

Durmuş, 21-22.

38

Azer, s. 59-60.