Previous Page  183 / 473 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 183 / 473 Next Page
Page Background

Hapishane İdarelerinin Yetkileri ve Hapsedilen Haklarının Sınırı

182

bulunan bir hükümlü olan başvurucunun da, herkes gibi, Anayasa’nın 26.

maddesi hükmünden yararlanacağı hususu her türlü tartışmanın dışındadır.

Bununla beraber, disiplini bozacak faaliyetleri önlemeye yönelik hukuki düzen-

lemeler olmadan bir cezaevinde düzen sağlanması da düşünülemez. Bunlardan

başka, bir kimsenin kesinleşmiş bir mahkûmiyet kararına dayanarak cezaevine

kapatılmasındaki amacın, onu özgürlüğünden mahrum etmek yanında, ceza-

sının infazı bittikten sonra infaz dönemindeki çalışmalarla yeniden topluma

kazandırılması olduğu hatırda tutulmalıdır

.”(par. 50) Bu ifadeye karşılık

kararın incelenmesi gereken esas yönü yasallık koşulunun gerçekten

karşılanıp karşılanmadığıdır. Ceza İnfaz Kanunu’nda “Kültür ve sanat

etkinliklerine katılma, ifade özgürlüğü” kenar başlıklı 60. maddenin

dördüncü fıkrası h

ükümlülerin yayın etkinlikleri

nin kurumda çalışma

esaslarını düzenleyen hükümlere bağlı olduğu düzenlenmiş, aynı

Kanun’un “Kütüphaneden yararlanma” kenar başlıklı 61. maddesinde

ise ceza infaz kurumlarında kurumun büyüklüğüne göre kütüphane

oluşturulacağı ve hükümlülerin bu kütüphaneden yararlanabileceği

düzenlenmiştir. “Süreli veya süresiz yayınlardan yararlanma hakkı”

başlıklı 62. maddeye göre ise hapsedilenler mahkemelerce yasaklan-

mamış olması koşuluyla süreli ve süresiz yayınlardan bedelini öde-

yerek yararlanma hakkına sahip oldukları, ancak kurum güvenliğini

tehlikeye düşüren veya müstehcen haber, yazı, fotoğraf ve yorumları

kapsayan hiçbir yayının hükümlüye verilmeyeceği belirtilmiştir. Ada-

let Bakanlığının 12.7.2005 tarihli Ceza İnfaz Kurumları Kütüphane ve

Kitaplık Yönergesi’nin “Oda veya koğuşa verilecek yayın ve süres

i

başlıklı 30. maddesinde kütüphaneden verilecek yayın sayısına ilişkin

hüküm bulunmakla birlikte ailesinden gelecek kitap sayısı bakımın-

dan bir düzenleme yoktur. Bu bakımdan, konuyla ilgili yasal dayanak

olsa olsa Ceza İnfaz Kanunu’nun oda ve eklentilerinde bulundurula-

bilecek kişisel eşyalara ilişkin 35. maddesidir. Buna göre kapalı ceza

infaz kurumlarında bulunan hükümlülerin oda ve eklentilerinde

bulundurabilecekleri veya bulunduramayacakları ihtiyaç maddele-

ri yönetmelikle düzenlenir. Ancak bu maddeye göre çıkarılan Ceza

İnfaz Kurumlarında Bulundurulabilecek Eşya ve Maddeler Hakkında

Yönetmelik’te kitap sayısına ilişkin bir sınır koyulmamış ya da bu ko-

nuda idarelere takdir yetkisi veren bir düzenlemeye de yer verilme-

miştir. Bu bağlamda, yasallık ilkesinin karşılandığını ve kararda bu

konunun yeterince tartışıldığını söylemek güçtür.