240 / 497
TBB Dergisi 2016 (123)
Emine Aslı KÜÇÜKAYDIN
239
rinde karşı davaya izin verilmemesinin, dar (sınırlı) istinaf modelinin
amacına ve ruhuna uygun bir düzenleme olduğu; kaldı ki istinafın
amacının ilk derece mahkemesindeki yargılamanın devam ettirilmesi
olmayıp, kararın denetlenmesi ve düzeltilmesine ilişkin olduğu belir-
tilmiştir.
86
H. Vekâlet Ücreti
Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre
87
,
Karşılık davada, davaların birleştirilmesinde ve ayrılmasında
ücret
Madde 8
– (1)
Bir davanın takibi sırasında karşılık dava açılması, başka
bir davanın bu davayla birleştirilmesi veya davaların ayrılması
durumunda,
her dava için ayrı
ücrete hükmolunur.
Bu hükümden de anlaşılacağı üzere mahkemenin asıl dava ve kar-
şı dava için ayrı vekâlet ücreti takdirine gitmesi gerekmektedir.
88
I. Uygulanacak Hükümler
Hukuk Muhakemeleri Kanunu ile ihdas edilen m. 135’e göre;
“Bu kanunun dava ile ilgili hükümleri, aksine düzenleme bulunmayan
hallerde, karşı dava hakkında da uygulanır.”
Bu düzenleme, karşı davanın
müstakil bir dava olmasının sonucu olarak; özel düzenleme bulunan
haller dışında, dava ile ilgili ilke ve kuralların karşı dava bakımından
da işlerlik kazanacağı hususunu açıkça hükme bağlamıştır. Bu çerçe-
vede; karşı davada ayrı harç alınacak, dava şartları asıl davadan ba-
ğımsız olarak araştırılacak ve mahkemece verilen hükümde karşı dava
ile ilgili nasıl bir sonuca ulaşıldığına işaret edilecektir.
89
86
Tolga Akkaya, Medeni Usul Hukukunda İstinaf, Yetkin Yayınları, Ankara 2009, s.
294.
87
Türkiye Barolar Birliği Başkanlığından, Resmi Gazete, 21 Aralık 2015, Pazartesi.
88
“…Karşılık dava müstakil bir dava olduğundan mahkemenin asıl dava ve karşılık
dava için ayrı ayrı vekalet ücreti takdir etmesi gerekir. Buna göre mahkemece
karşılık davanın reddedilmesi nedeniyle davacı lehine ayrıca yürürlükte bulunan
Avukatlık Asgari ücret tarifesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmemiş olması
hatalıdır.” Y. 9. HD. , E. 2006/ 25353, K. 2007/9863, T. 9.4.2007; aynı yönde bkz.
Y. 4. HD. , E. 2003/6129, K. 2003/11675, T. 14.10.2003; Y. 10. HD. , E. 2005/479, K.
2005/4226, T. 19.4.2005; Y. 6. HD. , E. 2004/10089, K. 2005/2257, T. 14.3.2005.
89
Madde gerekçesi.
“
Geçerliliği kendiliğinden anlaşılan bu kuralın ilk gereği, davaların başındaki dilekçe-
ler alınması verilmesi sürecinin aynen karşı davada da uygulanmasıdır.” yönün-