

Yeni Bir Yetkilendirme (İmtiyaz) Sözleşmeleri Kanunu Yapılmasına Mutlak Bir Gereksinim Vardır
102
maktadır.
27
Bu gerçeğe rağmen gerek Anayasada gerekse 1326 tarihli
Kanun’da ısrarla “imtiyaz” kavramı kullanılmaktadır.
Aslında “imtiyaz” kavramı geleneksel olarak esasen kamu hiz-
metlerinin “özel tekel” kurularak özel kişilere gördürülmesini ifade
ettiğinden, bu kavramı günümüzde egemen olan rekabetçi anlayışla
ve özellikle AB Hukuku tarafından öngörülen kamu hizmetlerinin
serbest rekabet koşullarında sunulması eğilimiyle de bağdaştırabil-
mek oldukça güçtür. Öte yandan, kamu hizmetlerinin özel hukuk
sözleşmeleriyle özel kişiler tarafından yürütülmesine Anayasa’nın
47. maddesiyle olanak tanındığından ve Anayasa’nın 155. maddesiy-
le Danıştay’ın imtiyaz sözleşmeleri üzerindeki “inceleme” yetkisinin
“görüş bildirme” yetkisine dönüştürülerek oldukça zayıflatılmasıyla
özel kişilere kamu hizmeti gördürülmesinde “imtiyaz” kavramında
ısrar edilmesinin herhangi bir pratik faydası da kalmamıştır. Zira 1999
Anayasa değişikliği öncesinde özel kişilere kamu hizmeti gördürül-
mesinin her hâlükârda imtiyaz olduğunda ısrar edilmesinin pratik
bir anlamı vardı. Çünkü imtiyaz olarak görüldüğünde Danıştay’ın
“ön denetimi” (inceleme) Anayasal bir zorunluluk oluşturmakta ve bu
kapsama sokulmayan bir kamu hizmeti gördürme Danıştay’ın ön de-
netiminden “kaçırılma” anlamına gelebilmekteydi.
28
Bu gerekçelerle artık hukukumuzda “kamu hizmeti imtiyazı”
kavramının görevi tamamlandığından yerine daha uygun ve çağcıl
bir kavram olarak “yetkilendirme” kavramının kullanılması daha fay-
dalı olur. Nitekim Fransız idare hukukunda da 1990’lı yılların başın-
dan itibaren “kamu hizmeti imtiyazı” (concession de service public)
kavramı yerine “kamu hizmeti için yetkilendirme veya yetki verme”
(délégation de service public) kavramının da kullanılmaya başladığını
belirtmek gerekir.
29
27
Krş. A. Ulusoy, Kamu Hizmeti İncelemeleri, Ülke Kitapları, İstanbul 2004, s. 33.
28
Ulusoy, s. 34.
29
Ulusoy, s. 34. Yazar burada Fransız idare hukukunda 1990’lı yılların başından
itibaren “kamu hizmeti imtiyazı” (concession de service public) kavramı yerine
“kamu hizmeti için yetkilendirme veya yetki verme” (délégation de service pub-
lic) kavramının da kullanılmaya başladığını söylemesine karşın ünlü Fransız idare
hukukçuları Chapus ve Foillard’ın yalnızca “kamu hizmeti imtiyazı” (concession
de service public) kavramını kullanmaya devam ettiğini belirtmek gerekir.