125

TBB Dergisi 2016 (125)

Nesibe KURT KONCA / Ceren DAMAR

197

rak adlandırılmaktadır.

Hükümler ise, davayı esastan çözen ve bu

suretle sadece yargılamaya değil, uyuşmazlığa da son veren nihaî

karardır

Mahkemenin vermiş olduğu ara kararı değiştirebilmesi veya kal-

dırabilmesi mümkündür. Şöyle ki; ara karar ile, taraflardan biri lehine

usûlî kazanılmış hak doğmamış ise, mahkeme, ara kararından her za-

man dönebilir.

Yargıtay içtihatları da bu yöndedir.

Mahkeme tara-

fından verilen ara kararlara karşı kanun yoluna başvurulamayacaktır.

Ancak, yargılama neticesinde verilen nihaî karara karşı istinaf başvu-

rusu yapılması halinde, ara kararın istinafa konu kılınması mümkün-

dür. İş yargısı bakımından da, verilen kararlar aleyhine kanun yoluna

başvurulabilmesi için kararın nihaî karar niteliğinde olması gerek-

mektedir.

Hâkim verdiği nihaî karardan dönemez, kararı kendiliğinden de-

ğiştiremez. Verilen nihaî kararların değiştirilmesi, düzeltilmesi için

kanun yoluna başvurulması gerekir. Nihaî kararlar, esasa ilişkin nihaî

kararlar (hükümler), usule ilişkin nihaî kararlar ve davanın konusuz

kalması halinde verilen esas hakkında karar verilmesine yer olmadığı

kararları olmak üzere üçe ayrılır. Kanun yoluna başvurulması bakı-

Postacıoğlu, s. 500-501; Bilge/Önen, s. 283; Üstündağ, s. 787, 826; Kuru/Ars-

lan/Yılmaz-Medenî Usûl, s. 473; Alangoya/Yıldırım/Deren-Yıldırım, s. 436;

Pekcanıtez/Atalay/Özekes, s. 522; Tanrıver- Usûl, s. 983.

Postacıoğlu, s. 710; Bilge/Önen, s. 283; Berkin, s. 860; Üstündağ, s. 826; Kuru/

Arslan/Yılmaz-Medenî Usûl, s. 474; Alangoya/Yıldırım/Deren-Yıldırım, s.

553; Pekcanıtez/Atalay/Özekes, s. 523; Tutumlu, s. 17; Tanrıver- Usûl, s. 984.

Bilge/Önen, s. 282; Berkin, s. 861; Üstündağ, s. 788; Kuru/Arslan/Yılmaz-

Medenî Usûl, s. 472-473; Tanrıver- Usûl, s. 980. Postacıoğlu, mahkemenin ara

karardan dönebilmesi için, taraf lehine usûlî kazanılmış hak doğmaması şartını

aramamaktadır: “Mahkeme işten el çekmesine müncer olmayan bir ara karar

ile, muayyen hâdiseyi hâlledip, bilâhare, bu kararında hukukî bir hata yaptığı-

nı anlarsa, bundan rücu ile yerine hukuka uygun olan yeni bir ara karar ikame

edebilir. Mücerret ara kararından rücu, başlı başına bir nakız sebebi teşkil et-

mez.” (bkz. Postacıoğlu, s. 505).

“Kural olarak mahkeme, verdiği ara kararından, dava veya yargılama sonuç-

lanmadan önce dönebilir. Genel nitelikteki bu kuralın tek istisnası, verilen ara

kararının taraflardan biri yararına usûlü kazanılmış hak doğurması hâlidir. Di-

ğer bir ifadeyle, bir ara kararının verilmesiyle taraflardan biri yararına usûlü

kazanılmış hak doğar ise, mahkemenin artık bu karardan dönmesine yasal ola-

rak olanak yoktur.” HGKK. 02.05.

2007, 2007/14-227

E., 2007/241 K (UYAP).

Akkaya, s. 111; Bozkurt H. Argun, İş Yargılaması Usul Hukuku, Ankara 2012, s.

588; Akil, s. 337; Pekcanıtez/Atalay/Özekes, s.522; Arslan/Yılmaz/Ayvaz, s. 580;

Ulukapı, s.467; Tanrıver- Usûl, s. 983.