Sayi126

TBB Dergisi 2016 (126)

Engin SAYGIN

223

alınmadan önce ilgilisine danışıldığı zamanlarda yol açacağına karar verebi-

lir... (c) Mahkeme hukuka uygun bir taahhüdün veya uygulamanın, sadece

usuli değil, maddi bir haklı beklentiye yol açtığına karar verebilir ki, tam da bu

davada olduğu gibi, haklı beklentinin karşılanmaması yetkinin kötüye kullanı-

mı olarak değerlendirilebilir.”

Bu davada mahkeme kişisel menfaat ile kamu menfaati arasındaki

dengenin herhangi bir sonucun adil olup olmadığını değerlendirme-

de hesaba katılması gerektiğine karar vermiştir.

Mahkeme, davacıya

ömür boyu bu merkezde kalacağına dair verilen garantinin üçüncü

olasılıkla (c durumu) ilgili olduğuna ve verilen taahhüde uymamanın

adaletsiz olacağı ve sonuçta yetkinin kötüye kullanımı olarak değer-

lendirileceğine karar vermiştir.

Sonuç olarak maddi haklı beklentinin korunmasının şartı bu bek-

lentilerin aşağıdaki maddi fayda veya avantajlara sahip olmasıdır:

a) Haklı beklentiye karar alıcı ya taahhütte bulunmak gibi açık bir

şekilde ya da geçmiş uygulamaları ile zımni bir şekilde sebep ol-

malıdır.

b) Açık taahhüt genele veya belli bir gruba menfaat sağlayacak bir

genel beyan şeklinde olabileceği belli bir kişi ya da kişilere özel bir

menfaat sağlayan özel bir beyan şeklinde de olabilir.

c) Genel beyan genelge veya ilkeleri gösteren diğer düzenlemeler

gibi çeşitli şekillerde olabilir. Bu genel beyana güvenen kimse bu

beyanın uygulanacağı gruptan bir kimse olmalıdır.

d) Özel beyan ise mektup, güvence verme, vaatte bulunma gibi çeşitli

şekillerde olabilir ve şu şartları taşıdığı sürece bağlayıcı bir beyan

olarak kabul edilir: Beyan ilgilinin tam (ve gerçekçi ) bir şekilde

vermiş olduğu bilgiye dayanarak açıklanmış olmalıdır; Beyan bu

beyanı yapmaya yetkili kişi tarafından yapılmış olmalıdır; Beyan

belirsizliğe mahal vermeyecek şekilde açık ve ilgili özelliklerden

mahrum olmalıdır.

[2001] Q.B. 214 at 246, Neil Parpworh, Constitutional & Administrative Law, Ox-

ford University Press, Oxford, 2016, s. 315.

De Smith, S. A. vd, Judicial Review of Administrative Action, Sweet & Maxwell,

London, 1995, s. 571.