Sayi126

TBB Dergisi 2016 (126)

Züleyha KESKİN

243

rarına bozma kanun yolu

“kanun yararına temyiz”

olarak yeniden yapı-

landırılmış ve

“kararın düzeltilmesi”

kanun yolu ise yürürlükten kaldı-

rılmıştır. Buna göre, yeni düzenleme sonrasında idari yargıda mevcut

olan kanun yollarını;

istinaf, temyiz, yargılamanın yenilenmesi

kanun yararına temyiz

olarak sıralamak mümkündür.

Türk yargı sisteminde CMK, HMK ve son değişikliklerle idari yar-

gıda da İYUK’ta da “istinaf” olağan kanun yolu olarak öngörülmüş

bulunmaktadır. Bundan sonra üç dereceli yargılama sisteminin bir ge-

reği olarak, bölge idare mahkemeleri, itiraz başvuru yolunun da kaldı-

rılmasıyla, tam istinaf mahkemeleri haline getirilmiştir.

I. İSTİNAF KANUN YOLU

İstinaf kanun yolunun getirilmesi ile en köklü değişikliklerden

biri de itiraz kanun yolunun kaldırılması olmuştur. 6545 sayılı Kanun

ile 2577 sayılı İdari Yargılama Usul Kanunu’nda yapılan değişiklik ile

İYUK’un itirazı düzenleyen 45. maddesi tamamen değişmiş ve istinaf

hükümleri getirilmiştir.

45. madde 1. fıkrasına göre

istinaf kanun yoluna konusu

beş bin

TL’yi geçmeyen vergi davaları, tam yargı davaları ve idari işlemler için

başvurulamaz. Bu konuda idare ve vergi mahkemelerince verilen ka-

rarlar kesindir. Bu kararlar için temyiz kanun yolu da kapalıdır. Do-

layısıyla bu grupta yer alan uyuşmazlıklar için ilk derece mahkemesi

kararlarının üst yargı yerlerince denetimi söz konusu değildir. Aynı

zamanda istinaf kanunun yolundan geçen kararlar için de bir miktar

kısıtlaması bulunmaktadır. Bölge idare mahkemesinin

“Konusu yüz bin

Türk lirasını aş(maya)n vergi davaları, tam yargı davaları ve idari işlemler

hakkında açılan davalar”

hakkında verdikleri kararlar kesin kabul edil-

mekte ve temyiz yoluna gidilmemektedir. Kanunda belirtilen parasal

sınırların her yıl yeniden değerleme oranına göre arttırılmak suretiyle

güncelleneceğini belirtmek gerekir (İYUK, Ek md.1).

İdare hukukunda idari işlemlerin yargısal denetiminin etkili araç-

larından biri de üst derece mahkemesinin yargı denetimidir. İlk de-

rece mahkemesi kararlarının denetime tabi tutulmamasının parasal

değer ile sınırlanması Anayasa’nın öngördüğü yargı denetimini kı-

sıtlayacak niteliktedir. Bu düzenlemenin hak arama özgürlüğünü ve

adil yargılanma hakkını sınırlandırıcı ve dolayısıyla yargısal denetimi