Sayi126

TBB Dergisi 2016 (126)

Arif Barış ÖZBİLEN

275

taşınmaz malikine kalan yapılar için üst hakkı sahibine ödenmesi ka-

rarlaştırılan bedelin miktarı ve bunun hesaplanış biçimi ile bu bedel

borcunun kaldırılmasına ve arazinin ilk hâline getirilmesine ilişkin

anlaşmaların, üst hakkının kurulması için gerekli olan resmî şekle tâbi

olduğu ve tapu kütüğüne şerh verilebileceği hususlarını öngörmektey-

di. Maddenin yürürlükten kaldırılmasındaki amaç ise 779a ve 779b

maddelerine ek olarak getirilen iki fıkranın da, üst hakkının kapsam

ve içeriği dışında kalan kayıtlara yönelik olarak genel bir şerh edilebil-

me imkânını öngörmüş olmasıdır. Gerçekten, 2012 tarihli yasa deği-

şikliğinden önce, yalnızca

m. 779e’de düzenlenen ve taşınmaz

malikine kalan yapılar için üst hakkı sahibine ödenmesi kararlaştırı-

lan bedelin miktarı ve bunun hesaplanış biçimi ile bu bedel borcunun

kaldırılmasına ve arazinin ilk hâline getirilmesine ilişkin anlaşmalar

bakımından şerh imkânı bulunmakta iken; 2012 değişikliği sonrasın-

da kapsam genişletilmiş ve üst hakkı iradını ödeme borcuna yönelik

anlaşmalar da dâhil olmak üzere, üst hakkının içeriği ile ilgili olma-

yan tüm sözleşme kayıtları tapu siciline şerh verilme olanağına kavuş-

muştur.

Dolayısıyla, taşınmaz malikine kalan yapılar için üst hakkı

sahibine ödenmesi kararlaştırılan bedele ilişkin anlaşmalar hakkında

tapu siciline şerh imkânı tanıyan özel bir düzenlemenin

779e’nin) varlığına da ihtiyaç kalmamıştır.

3) Türk hukuku-İsviçre hukuku karşılaştırması

Üst hakkını kuran irtifak sözleşmesinde yer alan kayıtlar ile ilgi-

li olarak Türk hukuku ile İsviçre hukuku arasında bir karşılaştırma

yapmak gerekirse, ilk iki grubun her iki ülke mevzuatında da aynı

şekilde yer aldığı görülmektedir. Bununla birlikte, 2012 tarihli yasa de-

ğişikliğinden sonra İsviçre hukukunda, Türk hukukunda hâlen mev-

cut olan “tapu siciline şerh verilmek suretiyle eşyaya bağlı borç hâline

gelen sözleşme hükümleri” ile “sadece taraflar arasında etki doğuran

ve tapu siciline şerh verilme imkânı bulunmayan hükümler” şeklin-

deki ayrıma son verilmiştir. İsviçre hukukunda, gerek MK m. 829’da

düzenlenen ve taşınmaz malikinin üst hakkı sona erince kendisine

kalan yapılar için üst hakkı sahibine ödemeyi taahhüt ettiği bedele

ilişkin olarak, gerekse MK m. 834’te öngörülen ve üst hakkı iradına

Piotet, sh. 128.