177 / 437
Fransız İdare Hukukunda Yapılan Reform Bağlamında Zımni Kabul Müessesesi
176
d. Yönetmelikle istisna tutulan sosyal güvenlik alanına ilişkin
talepler hariç, finansal nitelikteki talepler
Bu istisna, konusu parasal nitelikteki talepleri ilgilendirmektedir.
Burada amaç, kamu parası ve kamu kaynaklarının korunmasıdır. İda-
reye borç yükleyen veya alacak doğuran veya daha önceden var olan
borç veya alacağın miktarını değiştiren talepler hakkında idarenin ha-
reketsiz kalması, talebin kabul edilmesi sonucunu doğurmamaktadır.
Uğranılan zarar için idareden tazminat talep edilmesi, devlet yardım-
larından yararlanmaya yönelik başvurular veya idareye olan borcun
ödeme süresinin uzatılması talepleri bu istisna kapsamındadır. Ver-
giden muafiyet veya vergi indirimine yönelik talepler gibi vergi ve
gümrük idarelerine yapılacak başvuruların çoğunda bu istisna gereği
zımni kabul kuralı uygulanmayacaktır.
e. İdare ve kamu personeli arasındaki ilişkilere ilişkin başvu-
rular
İdare ve o idarede istihdam edilen kamu görevlileri arasındaki
ilişkilere ilişkin başvurular hakkında zımni kabul kuralı uygulanma-
yacaktır. İdareyle kamu görevi bağı olan bütün çalışanların, idare ile
olan ilişkilerini ilgilendiren başvurular zımni ret kuralına tabidir. Ör-
neğin, kamu görevlilerinin başka yere atanmaya veya farklı bir işte
görevlendirilmeye ilişkin istemleri, idarenin susması ile geçerlilik ka-
zanmayacaktır. Ancak, kamu sınavlarına giriş başvuruları gibi idare-
nin işe alma prosedürü çerçevesinde yapılan talepler istisnaya dâhil
değildir.
2. Kanun üstü normlardan dolayı öngörülen ve ayrıntısı
düzenleyici işlemle düzenlenecek istisnalar
Anayasa ve uluslararası antlaşmalar gibi kanun üstü normlar,
bazı hallerde idarenin sükûtunun zımni kabul kararı oluşturmaya-
cağını öngörmüşlerdir. Fransa’nın uluslararası ve Avrupa Birliği kap-
samındaki yükümlülüklerine; milli güvenliğin, anayasal değerdeki
ilkelerin ve özgürlüklerin ve kamu düzeninin korunmasına aykırılık
teşkil edecek nitelikte zımni kabul kararı verilemez. Bu gibi hallerde,
izin verilecekse idare tarafından açıkça verilmelidir. 2000 tarihli yasa
bu istisnai hallerin, Danıştay incelemesinden geçirilecek kararname
ile ayrıntılı şekilde düzenleneceğini öngörmektedir.