dergi 127

Türkiye’de Sosyal Güvenlik Kurumu Bütçesi ve Sosyal Güvenlik Açıkları

318

çevresel dayanışma gibi geleneksel koruma teknikleri ile sosyal gü-

venlik sağlanmaya çalışılmıştır.

Bir toplumda kişisel birikimler ile toplumsal katkılardan ya da sa-

dece kamusal veya toplumsal fonlardan oluşturulan kaynaklardan ya-

pılan sosyal içerikli, ayni ve nakdi her türlü ödeme ve yardımlar “sos-

yal güvenlik” olarak adlandırılır. Sosyal güvenlik, “sosyal yardımlar”,

“sosyal hizmetler” ve “sosyal sigortalar” adı altındaki organizasyon-

larla yürütülür ve toplumun belirli koşullardaki ve belirli niteliklerde-

ki kesimlerini kapsar.

Sosyal güvenlik; mesleki, fizyolojik ve sosyo-ekonomik herhangi

bir riske mazur kalması sonucu, çalışma ve gelir elde etme olanağın-

dan geçici veya sürekli olarak yoksun bulunan bireye, insan onuruna

yakışır biçimde yaşamını devam ettirebilmesini sağlayan önlemlerin

ve katkıların bütünü olarak da tanımlanabilir.

Uluslararası Çalışma Örgütü’nün yaptığı tanımlamaya göre sos-

yal güvenlik, halkın hastalık, işsizlik, yaşlılık, ölüm sebebiyle geçici

veya sürekli olarak kazançtan yoksun kalması durumunda düşeceği

yoksulluğa karşı, çocuk sayısının artması ve analık halinde korunma-

sına ilişkin alınması gereken önlemler sistemidir.

Sosyal Güvenlik kavramı, gelir dağılımını ve/veya gelirin dağılı-

mını değiştirerek belli bir gelirden sağlanan tatmini artıran ve bu sa-

yede toplum hayatında fertler ile sosyal guruplar arasında çıkabilecek

çatışmaları ve huzursuzlukları önleyerek sosyal hayatın devamlılığını

ve bütünlüğünü sağlamaya yönelik tedbirler ağı ve politikalar demeti

olarak tarif edilebilir.

Ahmet Zunluoğlu, Sosyal Güvenlik Reformu Bağlamında Sosyal Güvenlik

Kurumu’nun Yönetimine, Yapısına, Aktüeryal Duruma Yönelik Değerlendirme-

ler, Yüksek Lisans Tezi, Turgut Özal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Anka-

ra, 2014, s.6.

T.C. Başbakanlık Yüksek Denetleme Kurulu, Genel Rapor, 2000, “Sosyal Güven-

lik Kuruluşları”, s.29,

%C4%B0%C5%9Fletmeleri%202000%20Y%C4%B1l%C4%B1%20Genel%20Rapo-

ru.pdf, E.T.: 06.02.2016).

Age.

A.Can Tuncay - Ömer Ekmekçi, Yeni Mevzuat Açısından Sosyal Güvenlik Huku-

kunun Esasları, Legal Yayıncılık, 2. Bası, İstanbul 2009, s.3.

Alper Yusuf, Türkiye’de Sosyal Güvenlik (Sosyal Sigortalar), Ekin Kitap, 4.Baskı,

s.3.