

TBB Dergisi 2016 (127)
Deniz AKÇAY
409
mekte, söylemin şiddete, nefrete veya hoşgörüsüzlüğe kışkırtmaya dö-
nüşmemesi kaydıyla korunmasında kamu yararı bulunmaktadır.
35
Büyük Daire, başvuranın, 1915 olayları bağlamında Ermeniler
aleyhine bir nefret söylemi geliştirmediğini, Ermenileri “yalancı” ol-
makla suçlamadığını, hakaret sayılacak sözcükler kullanmamış oldu-
ğunu, Ermenilerin Türklerle asırlar boyunca yanyana barış içinde ya-
şamış oldukları ve her ikisinin de emperyalist komploların mağduru
olduğu görüşünü savunmuş olduğunu dikkate almıştır.
36
Bununla da yetinmeyen Mahkeme, başvuranın ifadelerinin kul-
lanıldığı ortam koşullarında nefrete ve hoşgörüsüzlüğe teşvik olarak
değerlendirilip değerlendirilemeyeceğini de incelemiş, ancak, Yahudi
soykırımını inkâr eden söylemlerden farklı olarak, başvuranın dok-
san yıl önce meydana gelen olaylar hakkında İsviçre’de savunduğu
tezlerin ortam kıstası bakımından otomatik olarak ırkçı ve demokrasi
karşıtı sayılamayacağını ve buna dair yeterli kanıt bulunmadığını da
kaydetmiştir.
Kararda, ayrıca, başvuranın Talât Paşa komitesine üyeliğinin
1915 olaylarının soykırım niteliğini taşıdığı yolundaki – ve bu husu-
sun İsviçre mahkemeleri tarafından incelenmediğine de dikkat çeki-
len- tezin reddedilmesi çerçevesinde anlaşılması gerektiği, Ermenileri
aşağılamaya ve aleyhlerine nefreti kışkırtmaya yönelik olduğunu gös-
terecek kanıt bulunmadığı belirtilmiştir.
37
Sonuçta, AİHM, başvuranın ifadelerinin “sert” (
virulents/virulent
)
ve başvuranın da görüşlerinde tâvizsiz (
intransigeant/intransigent
) ol-
duğunu kaydetmekle birlikte, ifadelerinin, nefret, şiddet veya hoşgö-
rüsüzlük çağrısı içermediğini vurgulamış,
38
kamu yararı bulunan bir
sorunla bağlantılı olması nedeniyle AİHS’nin 10. maddesindeki gü-
vencelerden yararlandırılması gerektiğine ve bu bakımdan İsviçre ma-
kamlarının ifade özgörlüğünün sınırlandırılması konusundaki takdir
yetkilerinin sınırlı olduğuna işaret etmiştir.
39
35
Perinçek, par. 231.
36
Perinçek, par. 233; Seurot, yukarıda zikredilen karar, par. 40; Giniewski c.France,
no. 64016/00, arrêt du 31 janvier 2006, par. 45-49.
37
Perinçek, par. 234.
38
Perinçek, par. 239.
39
Perinçek, par. 241.