Previous Page  257 / 545 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 257 / 545 Next Page
Page Background

256

Mülkiyetin Teminat Amacıyla İnançlı İşlemle Devri

tartışmalıdır.

96

Bir görüşe göre

97

, inanç anlaşması bir vekâlet sözleş-

mesi veya vekâlet benzeri bir ilişkidir. Bizim de katıldığımız bir diğer

görüş

98

ise inanç anlaşmasının hukuki niteliği itibarıyla kendine özgü

bir sözleşme olduğunu ifade etmektedir; ancak bu görüşe göre de,

kendine özgü bu sözleşmeye bünyesine uygun düştüğü ölçüde borç-

lar hukukunun vekâlet hükümlerinin kıyasen uygulanması mümkün

olabilmelidir.

B. Mülkiyetin Devri

Devir işlemi niteliği itibarıyla kazandırıcı bir işlemdir, bu işlemle

mülkiyet inanılana geçer. Bu işlem hakkın inanandan inanılana dev-

rini sağladığı için aynı zamanda bir tasarruf işlemidir.

99

İnançlı işlem-

lerde inanç anlaşması ile devir işlemi birbirinden farklı ve ayrı işlem-

lerdir. Bunlar nadiren bir arada bulunur ve bir bütünü oluşturur; bu

takdirde temel işlem devir işlemiyle kaynaşmış, bütünleşmiştir.

100

Mülkiyetin devri sözleşme konusunun taşınır veya taşınmaz ol-

masına göre farklılık arz edecektir. Taşınırlarda zilyetliğin teslimli

veya teslimsiz nakli gerekirken, taşınmazlarda tapu kütüğünde tescil

yapılması gerekir.

101

Mülkiyetin geçirilme sebebine inanç anlaşmasında yer verilmiş-

tir. İnanç anlaşmasında alacağın ödenmesine kadar mülkiyetin ina-

nılanda kalacağına ilişkin bozucu bir şart yer alabileceği gibi, nadiren

mülkiyetin nakli geciktirici bir şarta tabi tutulmuş olabilir.

102

Teminat

amaçlı mülkiyeti devir sözleşmesinde inananın borcunu ödeyememe-

si ihtimali göz önünde bulundurularak, karşı tarafa teminat olarak bir

malın mülkiyeti geçirilmektedir. Dolayısıyla inanılan sadece teminat

amaçlı olarak malik konumuna getirilmiştir.

96

Ayrıntılı bilgi için bkz. Ayanoğlu Moralı, s. 105 vd; Kocayusufpaşaoğlu/Hatemi/

Serozan/Arpacı, s. 366-367; Eren, s. 383-384.

97

Bkz. Georg Gautschi, Der Werkvertrag, Berner Kommentar, Bd. IV/2,4, 3E, Bern

1971, Art.394,

§

56 ayrıca bkz. BGE 99 II 393; BGE 85 II 99; BGE 91 III 107.

98

Özsunay, s.98; Eren, s.383; Altaş/Kurt, s.7-8; Ayanoğlu Moralı, s.113-114; Antalya,

s.213; Şafak, s.30; Ammann, s.35; Keller, s.25; ayrıca bkz. HGK, 17.05.2000 T.,

E.2000//2-888, K.2000/885

(www.kazancı.com.tr

, erişim tarihi 01.08.2016).

99

Schwenzer, s. 227.

100

Eren, s.384.

101

Oktay Özdemir, s. 675; Özkaya s. 34.

102

Oktay Özdemir, s.675.