Previous Page  264 / 545 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 264 / 545 Next Page
Page Background

263

TBB Dergisi 2017 (128)

Şafak PARLAK BÖRÜ

A. Devrin Lex Commissoria Yasağı Bakımından

Değerlendirilmesi

Taşınmaz ve taşınır rehni için getirilen “Lex Commissoria yasağı”,

alacağın muaccel olmasından önce yapılan, borçlunun borcunu vade-

sinde yerine getirmediği takdirde rehinli alacaklının teminat konu-

su taşınmazın/taşınırın mülkiyetini kazanacağına dair sözleşmelerin

geçersiz olacağını ifade eder.

129

Türk hukukunda lex commissoria ya-

sağı taşınmaz rehni için TMK md.873/II’de, taşınır rehni içinse TMK

md.949’da hükme bağlanmıştır.

Lex commissoria yasağı ile öngörülen amaç, teminatın değerinin

genellikle alacağın miktarından yüksek olması karşısında rehin vereni

korumaktır.

130

Zira zor durumda olan ve krediye ihtiyacı olan malikin

böyle bir anlaşma ile kolaylıkla sömürülmesi söz konusu olabilir. Bu-

rada önemle vurgulamak gerekir ki, rehinli taşınmazın ya da taşınırın

borç ödenmediği takdirde alacaklının mülkiyetine geçeceğine dair ya-

pılan sözleşmenin geçersiz sayılması için “

borç muaccel olmadan önce

düzenlenmesi gerekir. Borç muaccel olduktan sonra yapılan böyle bir

sözleşme geçerlidir.

131

Rehinli alacağın muaccel olmasından sonra, ta-

raflar anlaşarak rehinli taşınmazı “ifa yerini tutan eda” ve “ödemeyi

hedef tutan eda” olarak rehinli alacaklıya teslim edebilirler.

132

Karma inançlı işlemlere mülkiyetin devri ile uzlaşabilen rehin hü-

kümlerinin kıyasen uygulanabileceği

133

kural olarak kabul edilmekle

birlikte, lex commissoria yasağının da bu kapsamda değerlendirilip

değerlendirilemeyeceği tartışmalıdır. Doktrinde bir görüş

134

, lex com-

129

T.Kemal Gürsoy/Fikret Eren/Erol Cansel, Türk Eşya Hukuku, Ankara 1978,

s.1086 vd.; Oğuzman/Seliçi/Oktay Özdemir, s. 821; Özsunay, s. 139; Lale Sirmen,

Alacak Rehni, Ankara 1990, s. 86-87.

130

Oğuzman/Seliçi/Oktay Özdemir, s. 759; Sirmen (Alacak), s. 87; Selahattin Sulhi

Tekinay, Taşınmaz Mülkiyetinin Takyitleri, İstanbul 1988, s. 13.

131

Sirmen (Alacak), s. 87.

132

Oğuzman/Seliçi/Oktay Özdemir, s. 760. Konuya ilişkin ayrıntılı olarak bkz.

Kemal M.Oğuzman/ Turgut Öz, Borçlar Hukuku Genel Hükümler,

C.II

, İstanbul

2016, s. 477.

133

Doktrinde hangi hükümlerin kıyasen uygulanabileceği konusunda, teminat amacı

güden bütün inançlı muamelelere uygulanabilecek kesin kurallar koymaya imkân

olmadığı vurgulanarak, her somut durumun özelliğine göre, hangi hükümlerin

kıyasen uygulanabileceğini ayrıca belirlemek gerektiği ifade edilmektedir, Oktay

Özdemir, s. 677; Özsunay, s. 138.

134

Gürsoy/Eren/Cansel, s. 1086.