322 / 545
321
TBB Dergisi 2017 (128)
Barış BAHÇECİ
cuna varmaktadır. Yargıtay’ın ulaştığı bu sonucu temellendirmede
kullandığı gerekçe ise sözleşmenin serbest irade ile oluşturulmasıdır.
33
Ancak bankanın tek taraflı olarak temerrüt faizini belirliyor olma-
sı, kredi borçlusunun sözleşme içeriğinin belirlenmesindeki rolünün
kağıt üzerinde kaldığını gösterir. Kredi borçlusu sözleşme süresi için-
de bankanın tek yanlı faiz artırımı halinde sözleşmeyi sona erdirmek
dışında bir hakkı kullanamazken, temerrüt halinde borçlu fiilen tes-
lim olmaktadır. Bankalara tek taraflı faiz artırım hakkı tanıyan dü-
zenlemenin hukuka uygunluğu savunulurken ileri sürülen sözleşme
özgürlüğü çerçevesinde bankaların bu yönde bir düzenleme yapma
hakları olduğu, kredi kullanacakların bu hükümleri içeren sözleşme-
leri imzalamayabilecekleri görüşü de
34
bu nedenle fiili gerçeklikle
uyumsuzdur.
Aynı şekilde, sadece kredi sözleşmesinde faiz artır
ı
mının ihtara
gerek kalmaksızın değişiklik tarihinden itibaren uygulanacağı yönün-
deki hükümleri BK md 19 ve 20’ye aykırı bulmak, buna karşın banka-
nın tek yanlı faiz artırım kararının kredi borçlusuna tebliğ tarihinden
sonra uygulanabileceğini, böylece borçluya yeni faiz oranını kabul ya
saptanıp, takip tarihi itibari ile davacı bankanın davalılardan alacaklı olduğu
miktarın belirlenmesi yönünden, uzman bilirkişi kurulundan rapor alınarak,
uygun sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeye daya-
lı yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmemiştir”. Yargıtay 19. HD E.
2008/7309 K. 2009/3258 T. 16.4.2009 “Taraflar arasında düzenlenen Genel Kredi
Sözleşmesi’nin 38.2 maddesinde, sözleşmeden doğan borçların gününde ödenme-
diği takdirde borca uygulanacak temerrüt faizi oranının yetkili mercilerce veya
bankaca Ödünç Para Verme Mevzuatına göre tespit edilmiş kısa, orta veya uzun
vadeli en yüksek genel kredi faiz oranına 25 puan ilave edilmek suretiyle buluna-
cak faiz oranı üzerinden ödeneceğinin kararlaştırılmış olmasına göre, mahkemece
tazmin edilen mektup bedelleri için sözleşmenin açıklanan bu maddesi uyarınca
belirlenen faiz oranına sözleşmede yazılı 25 puanın eklenmesi sonucu bulunacak
oran üzerinden karar verilmesi gerekirken, bu hususlara uyulmadan belirlenen
orana karar verilmesi doğru görülmemiş, kararın bu yönden davacı yararına bo-
zulması gerekmiştir.” Yargıtay 11. HD., E. 2004/9609, K. 2005/6308, T. 16.6.2005
33
“Taraflar arasında düzenlenen genel kredi sözleşmelerinin 34-2.a maddesi gere-
ğince temerrüt faizinin temerrüt tarihinde bankanın kısa orta ve uzun vadeli cari
faizlerinden en yüksek olanın %50si fazlası nispetinde alacağının saptanmış ol-
masının tarafların serbest iradeleri ile oluşturulduğundan bu davalının ekonomik
özgürlüğünü kısıtlayıcı kamu düzenine ve ahlaka aykırı batıl bir hüküm niteli-
ğinde bulunduğu kabul edilemez.” Yargıtay 19 HD., E 99/7929, K. 2000/2904, T
17.04.2000. Aynı yönde: Yargıtay
19.HD., E. 2000/883, K. 2000/2791, T13.04.2000
Kostakoğlu, s. 163
34
Kayar, s. 8