Dergi 128

323

TBB Dergisi 2017 (128)

Barış BAHÇECİ

göstermiştir.

19. Hukuk Dairesinin bu yaklaşımı çalışmamıza konu

temerrüt faizinin banka tarafından temerrüt tarihinde uygulanan faiz

oranına endeksli olarak belirlenmesi halinde de geçerli olup, sözleşme-

de böyle bir hüküm olması hukuka uygunluk açısından yeterli kabul

edilmektedir.

Aynı yaklaşıma hukuk yazınında da rastlanılmakta,

“Davacı bankaya sözleşmenin 6/a maddesinde faiz oranını artırma yetkisi veril-

miş, banka da bu yetkiye dayanarak kredi faiz oranını 25.1.1994 tarihinde % 96’ya,

27.1.1994-2.2.1994 arası dönemde % 110’a, 2.2.1994 tarihinde % 140’a,10.2.1994

tarihinde % 150’ye, 1.4.1994 tarihinde % 250’ye yükseltmiş ve yaptığı bu artış-

ları davacıya bildirmiştir. Davacının bu işleminde TTK.nun 94 ve 8. maddeleri-

ne aykırılık yoktur. (…) Davacı, kısa sürelerle faiz oranının artırılarak % 250’ye

çıkarıldığını bu oranın fahiş olduğunu bu nedenle uygulanamayacağını da ileri

sürmüştür. Davacı ile davalı banka arasında imzalanan kredi sözleşmesinin 6.

maddesine göre, artan faiz oranlarının uygulanacağı davacının kabulünde oldu-

ğundan bu durum BK.nun 19 ve 20. maddelerine aykırılık teşkil etmez.” Yargıtay

19. HD., E. 1996/6, K. 1996/2976, T. 26.3.1996 “Davacılar davalı banka tarafından

faiz oranlarının fahiş olarak artırıldığını ileri sürmüşler, bilirkişi kurulu da faiz

oranına ilişkin artışı BK’nun 19. ve 20. maddeleri ile MK’nun 2. maddesine aykırı

bulmuşlardır. Taraflar arasında imzalanan kredi sözleşmesinde artan faiz oranla-

rının uygulanacağı kabul edildiğinden bu durum BK’nun 19. ve 20. maddelerine

aykırılık teşkil etmez.” Yargıtay 19. HD., E. 1997/5007 K. 1997/9024 T. 30.10.1997

“Mahkemece davacı bankanın dosyaya sunulan 6.11.2001 tarihli faiz uygulaması

ile ilgili sirkülerine dayanılarak temerrüt faiz oranı belirlenmiştir. Oysa davalının

27.9.2001 tarihinde temerrüde düştüğü anlaşılmaktadır. Temerrüt tarihi itibariy-

le davacı bankanın faiz uygulamasını gösterir listeler ibraz edilmemiştir. Bu du-

rumda mahkemece taraflar arasında düzenlenen süper hesap taahhütnamesinin

9. maddesi uyarınca temerrüt tarihindeki temerrüt faiz oranı belirlenip uygun

sonuç dairesinde bir hüküm kurulması gerekirken eksik araştırma ve inceleme

neticesinde yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmemiştir.” Yargıtay

19. HD., E. 2004/13404, K. 2005/9144, T. 27.9.2005. “Taraflar arasındaki uyuşmaz-

lık kredili Mevduat Taahhütnamesi uyarınca oluşan davacı alacağının tahsili için

girişilen takibe davalının itirazının iptaline ilişkindir. Dava konusu kredi sözleş-

mesinin 10. maddesinde temerrüt faiz oranının, davacı bankaca en yüksek faiz

uygulanan kredi türünün faiz oranının % 50 artırımı suretiyle belirleneceği öngö-

rülmüştür. Bu durumda mahkemece, davacı bankanın talep etmekte haklı olduğu

temerrüt faizinin anılan sözleşme hükmü çerçevesinde tespiti hususunda araştır-

ma yapılıp sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı

şekilde hüküm kurulması doğru olmadığı gibi.” Yargıtay 19. HD., E. 2002/257, K.

2003/2147, T. 13.3.2003. “Genel kredi sözleşmesinin 39.maddesinde “...genel kredi

sözleşmesinden doğan borçlarının tamamını gününde ödemediği takdirde, bun-

ları bankaya ödeyeceği tarihe kadar geçecek günler için yetkili mercilerce veya

bankaca belirlenmiş kısa, orta veya uzun vadeli en yüksek genel kredi faiz oranına

veya ileride artırıldığı takdirde bunlardan en yüksek kredi faiz oranına 30 puan

ilave edilmek suretiyle bulunacak faiz oranı üzerinden temerrüt faizi ödemeyi ka-

bul eder...”hükmü yer almakta olup, sözleşmede temerrüt faiz oranı da kararlaş-

tırılmamıştır. Mahkemece benimsenen bilirkişi raporunda davacı bankaca ibraz

edilen faiz genelgesinde belirlenen temerrüt faiz oranı dikkate alınarak hesaplama

yapılmıştır. Kredi sözleşmesinin anılan madde hükmü gözetilerek temerrüt faizi

oranının tespit edilmemesi doğru olmadığı gibi” Yargıtay 19. HD., E. 2010/3336