

324
Ticari Kredilerde Temerrüt Faizi Oranının Sözleşme Eliyle Bankaların İnisiyatifine ...
sözleşmeyle bağlılık gereği kredi borçlusunun sözleşmeyi imzalaya-
rak bu hükümle bağlı hale geldiği savunulmaktadır.
40
Yargıtay 19. Hukuk Dairesi başkanlığı yapan Kostakoğlu,
(Sungurbey’in aşağıda yer verilecek) bankalara tek taraflı faiz artırı-
mına imkân veren sözleşme hükümlerinin batıl olduğu yönündeki gö-
rüşüne karşın, “kredi sözleşmelerindeki bir tarafın iradesine terkedi-
len yetkiye ilişkin hükümlerin, iradeyi ifsat edici bir neden olmadıkça,
kural olarak geçersizliğini (batıl olduğunu) kabul etmenin olanaksız”
41
olduğunu savunarak hata, hile ve ikrah gibi nedenler dışında bir
değerlendirmenin yolunu kapatmaktadır.
Kanımızca bu yaklaşım tarzı her şeyden önce ifsat edici neden-
lerle ahlaka aykırılığı özdeş kabul etmektedir. Oysa ahlaka aykırılık,
ifsat edici nedenlerden ibaret olmadığı gibi, aksinin iddia edilmesi BK
19 ve 20. (ve dolayısıyla TBK 27.) maddelerini yok sayılması anlamına
gelmektedir.
Bunun ötesinde sözleşmede yer alan bir edimin ahlaka aykırı olup
olmadığının tespitinde esas alınacak ölçüt o edimin sözleşmede yer
alıp almaması değildir. Bir kişinin başka bir kişiyle yaptığı sözleşme
ile köle olmayı kabul etmesi halinde, bu durumun sözleşmede yer al-
masından hareketle bu sözleşmenin BK 19 ve 20. maddelerine aykırı
olmayacağını savunmak kategorik olarak ne kadar haklı ise bankaya
kredi sözleşmesi ile tek taraflı faiz artırım hakkı tanımanın, salt bu
husus sözleşmede yer almasına dayanarak ahlaka aykırı olmadığını
savunmak da o derece haklıdır.
4. Dürüstlük Kuralı Açısından Değerlendirme
Hukuk yazınında savunulan bir görüş, kredi sözleşmelerinde
bankaların tek taraflı faiz artırım hakkına sahip kılan hükümlerin hu-
kuka aykırı olmadığı, bununla beraber, TMK md 2’de belirlenen çerçe-
vede kullanılması gerektiği yönündedir. Dolayısıyla uygulanacak faiz
oranının tek taraflı artırılması, bu artırımın kredi borçlusuna ihbarı
K. 2010/5437 T. 4.5.2010
40
Eray Karınca,
“Banka Kredi Sözleşmeleri”,
Ankara Barosu Dergisi
, Y. 2001, S. 3 s. 53
41
Cengiz Kostakoğlu, Banka Kredi Sözleşmeleri ve Kredi Kartlarından Doğan
Uyuşmazlıklar, Beta, İstanbul 2006, s. 170