200 / 457
199
TBB Dergisi 2017 (130)
Zeynep GÜDÜK
luşlarınca yapılmış olan; kirlenmenin ve bozulmanın önlenmesi için
yapılan masrafların, kirlenmenin ve bozulmanın sınırlanması için
yapılan masrafların, kirlenme ve bozulma ile mücadele için yapılan
masrafların, çevrenin iyileştirilmesi için yapılan harcamaların kirleten
tarafından ödenmesinin istenebileceğini düzenlemiştir.
Kirletenin bu masraflardan sorumlu tutulabilmesi için mutlaka
çevrenin kirlenmiş olması gerekmeyip, kirlenme tehlikesinin bulun-
ması kişinin sorumluluğunun doğması için yeterlidir.
44
Çevreyi kir-
letenler, bu davranışlarında kusurlar bulunmasa bile, verdikleri za-
rarlar sebebiyle kamu kurum ve kuruluşlarının yaptıkları masrafları
ödemek zorundadırlar. Kusursuz sorumlulukta ortaya çıkan sonuca
sebebiyet verilmesi kural olarak yeterli olup davranışın taksire veya
kasta dayanması gerekmemektedir. Kirleten objektif özen gösterme
yükümlülüğüne aykırı olarak kirlenmeye sebep olmuşsa; kirlenmenin
önlenmesi, sınırlanması, mücadelesi ve çevrenin iyileştirilmesi için bir
takım masraflar yapılacak olursa bu masrafları kusuru olmasa da taz-
min etmekle yükümlü olacaktır.
45
2.2.2. Kirletenin Kişilere Verdiği Zararlardan Sorumluluğunun
Hukuki Niteliği
Kirletenin, çevreyi kirleten davranışları nedeniyle kişilere verdiği
zararlardan doğan sorumluluğu, “Kirletenin Sorumluluğu” kenar baş-
lığı altında, Çevre Kanunu’nun (ÇK) 28. maddesinde düzenlenmiştir.
Söz konusu maddeye göre:
“Çevreyi kirletenler ve çevreye zarar verenler
sebep oldukları kirlenme ve bozulmadan doğan zararlardan dolayı kusur şartı
aranmaksızın sorumludurlar. Kirletenin meydana gelen zararlardan ötürü ge-
nel hükümlere göre de tazminat sorumluluğu saklıdır.”
ÇK
m.28’de düzenlenen bu sorumluluk haksız fiil sorumluluğu
olmakla birlikte maddede açıkça kusur şartı aranmadığı için buradaki
sorumluluk da kusursuz sorumluluktur. Dolayısıyla haksız fiilin ku-
sur unsuru aranmaz.
44
Şeref Ertaş, Çevre Hukuku ve Hayvan Hakları Hukuku, Birleşik Matbaacılık, İz-
mir, 2012, s.161; K. Emre Gökyayla, “2872 sayılı Kanun’a Göre “Kirleten”in Hu-
kuki Sorumluluğu”, Prof
.
Dr. Selahattin Sulhi Tekinay’a Armağan, İstanbul, 1999,
s.287.
45
Ateş, s.72; Gökyayla, s.288.