Dergi 130

214 / 457

213 TBB Dergisi 2017 (130) Zeynep GÜDÜK
işletme veya faaliyet ne kadar tehlikeli ise, zarar verme ihtimali de o
kadar yüksek olur. Dolayısıyla da bu gibi bir durumda, mücbir sebebin
sorumluluğu kaldırma ihtimali daha düşüktür.105
Zarar görenin kusurlu davranışı ise ancak illiyet bağını kesecek yo-
ğunlukta; kast ya da ağır ihmal derecesindeyse zarar vereni sorumlu-
luktan kurtarabilir.106 Aksi halde, illiyet bağının kesildiğinden söz edi-
lemez.107 Üçüncü kişinin kusuruysa sadece zarar verici olayın meydana
gelmesinde, sorumluluğu doğuran sebebin önüne geçecek ağırlıktaysa,
ağır kusurlu davranışları söz konusuysa108 illiyet bağını kesebilir.109
3. Çevreyi Kirletenin Hukuki Sorumluluğunun Türk Medeni
Kanunu’nda Düzenlenmesi
2872 sayılı Çevre Kanunu’nun yürürlüğe girmesinden önce, çev-
reyi kirleten müdahalelerin ortadan kaldırılması için eski Medeni
Kanun’un 656 ve 661. maddelerine başvuruluyordu. Bu hükümlerin
konuluş amacı da çevreyi korumak olmadığı göz önüne alındığında
çevreyi korumakta yetersiz kaldığı ortadadır. Çalışmamızın bu bölü-
münde; TMK m.737 hükmünün amacı ve hukuki niteliği ile çevre etki-
leri yaratan müdahaleler açıklanacaktır. Ardından da taşkın müdaha-
lelerin varlığı halinde taşınmaz malikinin sorumluluğunun şartları ve
taşınmaz malikine karşı açılabilecek davalar ele alınacaktır.
3.1. Komşuluk Hukuku Kuralları Çerçevesinde Çevreyi
Kirletenin Sorumluluğu
Türk Medeni Kanunu’nun (TMK) 737-750. maddeleri arasında
düzenlenen taşınmaz mülkiyetine dair kısıtlamalar, komşuluk hu-
kukundan kaynaklanmaktadır. Taşınmaz malların kullanılmasını
105 Erişgin, s.126
106 Kılıçoğlu, s.305.
107 Y. 4. HD., 17.04.2007 T., 2006/6233 E., 2007/5135 K.; Y. 4. HD., 26.04.1999 T.,
1999/2788 E., 1999/3666 K. arşivi).
108 Kılıçoğlu, s.305.
109 Yargıtay da üçüncü kişi kusurunun illiyet bağını kesebilmesi için kusurunun çok
ağır olması, birinci sebebin geri plana itilmesi gerekli olduğunu, aksi halde birinin
zincirleme sorumluluk ilkeleri gereği sorumlu tutulacakları gözden kaçırılmama-
sı gerektiğini vurgulamıştır. Y. 4. HD., 09.02.2010 T., 2009/7021 E., 2010/1034 K.;
Y. 13. HD., 24.02.2003 T., 2002/12730 E., 2003/ 1774 K.; Y. 4. HD., 10.07.2000 T.,
2000/6166 E., 2000/6793 K.; Y. 13. HD., 28.12.1981 T., 1981/7260 E., 1981/8541 K.
arşivi). Çakırca, s.87.