131

193

TBB Dergisi 2017 (131)

Müzeyyen EROĞLU DURKAL

minata hükmettiği bir kararında, dava konusu kazada tek çocuklarını

kaybeden ve yaşlan itibariyle bir daha çocuk sahibi olma ve manevi

ızdırapların bu çocukları ile dindirme imkânına sahip olmayan davacı

anne ve baba için, somut olayın özellikleri de dikkate alınarak, daha

uygun bir manevi tazminat belirlenmesi gerektiğine karar vermiştir.

Söz konusu kararda ölen kişinin ailenin tek çocuğu olması da somut

olayın özelliğine göre, manevi tazminat miktarının belirlenmesinde

göz önüne alınmıştır.

Gerek Danıştay gerekse AYİM’in manevi tazminat konusunda

vermiş olduğu kararlarda, bu hususları da göz önüne alarak manevi

tazminata hükmettikleri görülmektedir.

AYİM, manevi tazminat iste-

miyle açılan davalarda, tazminat miktarını belirlerken genel olarak şu

ifadeye yer vermektedir: “Davacıların olay nedeniyle çektiği (ve ömür

boyu çekecekleri) acı ve ızdıraplarının kısmen de olsa telafisi amacıyla

olayın meydana geliş şekli, tarihi, paranın alım gücü, işletilecek ka-

nuni faiz, davacıların askerlik statüsüyle sosyal durumu göz önünde

bulundurularak uygun miktarda manevi tazminat verilmesine…”.

Danıştay’a göre de, manevi tazminata hükmedilirken, “bir yandan

ilgililerin sosyal ve ekonomik durumu dikkate alınarak olay nedeniyle

duyduğu manevi acının kısmen giderilmesini ifade edecek, ancak ilgi-

K: 2002/5435 (Sinerji Mevzuat ve İçtihat Programları).

Yargıtay

11.HD,

12.06.2006, E: 2005/6737, K: 2006/6776, Sinerji Mevzuat ve İçtihat

Programları.

“…dava konusu olay nedeniyle ölen davacılar murisinin ölümünden yakınlarının

eşit derecede etkilenmelerinin mümkün olmayacağı açıktır. Bu durumda idare

mahkemesince; davacılar murisinin davacılara olan yakınlık derecesi gözetilmek

suretiyle manevi tazminata hükmedilmesi gerekmekte olup aksi yönde verilen

kararda hukuki isabet bulunmamaktadır.” Danıştay 10.D., 22.11.1999, E: 1998/28,

K: 1999/6195, Akip Açıklamalı Kanun ve İçtihat Programı; “Manevi tazminat

olarak zarar gören kişiye verilecek olan miktar zarar görenin sosyal durumu ve

zarar verici eylemin niteliği göz önüne alınmak suretiyle her müstakil olayda mal

varlığında açıkça bir zenginleştirme husule getirmeyecek oranda taktir ve tespit

edilmelidir.” Danıştay 10.D., 05.10.1983, E: 1982/4042, K: 1983/1823, Danıştay

5.D., 06.10.1986, E: 1984/1086, K: 1986/962 (Kanunum Mevzuat-İçtihat Bilgi Ban-

kası)

AYİM 2.D., 17.12.2003, E: 2003/64 , K: 2003/914; AYİM 2.D., 17.12.2003, E:

2002/550, K: 2003/705; AYİM 2.D., 24.12.2003, E: 2002/659, K:2003/924; AYİM

2.D., 29.05.2003, E: 2003/46, K: 2003/448; AYİM 2.D., 23.01.2002, E: 2000/679,

K: 2002/51 (Meşe İçtihat ve Mevzuat Bankası

CD.si)

; AYİM 2.D., 12.07.2006, E.

2006/369, K: 2006/733; AYİM 2.D., 07.02.2007, E: 2006/607, K: 2007/143; AYİM

2.D., 17.01.2007, E: 2006/625, K: 2007/47.