dergi 132

TBB Dergisi 2017 (132)

Ahu KARAKURT EREN

dığımız ikinci görüşe katılmaktayız. Ancak olması gereken hukuk

açısından ceza hukukunun ikinciliği ilkesi gereği suç tipinin somut

tehlike suçu olarak düzenlenmesinin daha isabetli olabileceğini sa-

vunmaktayız.

Bu açıklamalardan sonra gürültünün başka bir kimsenin sağlığının

zarar görmesine elverişli olmasının ne demek olduğu, elverişliliğin ya

da elverişsizliğin tespitinin nasıl yapılabileceği sorularına odaklanmak

istiyoruz. Yapılan tıbbi çalışmalar gürültünün sadece işitme sorunla-

rına değil, kalp ve dolaşım sistemi rahatsızlıkları, beyin sıvısındaki

basıncın azalması, ciddi beyin tahribatları, psikiyatrik rahatsızlıklar

gibi pek çok farklı sağlık sorununa sebep olabileceğini göstermekte-

dir.

Kanun koyucunun bu durumu dikkate aldığı söylenebilir. Çün-

kü TCK’nın 183. maddesinde de salt işitme sağlığına ilişkin sınırlayıcı

bir koşul öngörülmemiştir.

Öte yandan TCK’nın 183. maddesinde başka bir kimsenin hasta-

lanmasına elverişli değil, sağlığının zarar görmesine elverişli şekilde

gürültüye neden olmaktan söz edildiğine göre gürültüye neden olma

suçu bakımından gürültü ile olası bir hastalık arasında neden sonuç

olarak nitelendirildiği ve somut tehlike suçlarından ayırt ettiği görülmektedir.

Doğan potansiyel tehlike suçlarının soyut tehlike suçlarının bir türü olduğu, Ay-

görmez Uğurlubay ise potansiyel tehlike suçlarının soyut tehlike suçlarının özel,

nitelikli bir türü olduğu görüşündedir. Bkz. Koray Doğan, “Tehlike Suçu ile Za-

rar Suçu Arasındaki Suçların İçtimaı Sorunu”,

Türkiye Adalet Akademisi Dergisi

Y.5, S.16, Ocak 2014, s.184; Aygörmez Uğurlubay, s.114 vd; 765 sayılı mülga TCK

döneminde ise öğretide Daragenli tehlike suçlarına ilişkin çalışmasında tehlike

suçları bakımından yapılan ayrımları incelerken somut-soyut tehlike suçu diye

tanımlanan karma bir kategorinin bulunduğu yönündeki Alman ve İtalyan öğ-

retisinde ileri sürülen görüşe değinmiştir. Ancak Daragenli tehlike suçlarının ka-

nun koyucu tarafından somut tehlike suçları, soyut tehlike suçları ve öngörülen

tehlike suçları olmak üzere düzenlenebildiğini belirterek öğretide yapılan diğer

ayrımları kabul etmediğini ifade etmiştir. Bu bağlamda Daragenli’ye göre soyut-

somut tehlike suçları denilen suçlar soyut tehlike suçundan başka bir şey değildir.

Bkz. Vesile Sonay Daragenli, “Tehlike Suçları”, Prof. Dr. Sahir Erman’a Armağan,

İstanbul 1999, s.179 vd, s.185.

Gürültüye maruz kalmanın insan sağlığına etkilerine ilişkin ayrıntılı bilgi için

bkz. Passchier Vermeer/Passchier, s.123 vd; World Health Organization, 21 vd;

Stansfeld/Matheson, s.244 vd; Toprak/Aktürk s.50 vd; Yılmaz Demirkale/Aşcı-

gil, s.268 vd.

TCK’nın 183. maddesinin kapsamında sadece bedensel sağlığın değil, aynı za-

manda ruhsal sağlığın da zarar görme ihtimalinin değerlendirilmesi gerektiği

tespiti için bkz. Yokuş Sevük, Gürültüye Neden Olma Suçu, s.374; Çakmut, s.108;

Aygörmez Uğurlubay, s.473.