Previous Page  82 / 417 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 82 / 417 Next Page
Page Background

81

TBB Dergisi 2017 (132)

Ahu KARAKURT EREN

rının sağlığına zarar vermeye elverişli olmayan fakat sadece başkaları-

nın huzur ve sükûnunu bozacak nitelikte gürültüye neden olunmasını

tamamen yaptırımsız bırakmak istememiş, ancak ceza hukukunun

ikincilliği ilkesi çerçevesinde suç haline getirmekten de kaçınarak ka-

bahat olarak düzenlemeyi uygun görmüştür. Öğretide ileri sürülen bir

görüşe göre somut olaylarda fail tarafından neden olunan gürültünün

başka bir kimsenin sağlığının zarar görmesine elverişli mi yoksa sa-

dece başkalarının huzur ve sükûnunu bozacak nitelikte mi olduğunu

ayırt etmek güçtür.

75

Yapılan eleştiriye katılmaktayız. Bir örnekle somutlaştırmak ge-

rekirse görece düşük bir şiddette olmakla birlikte 30-65dB(A) şidde-

tindeki sesin uyku düzensizliğine neden olabileceği bilinmektedir.

76

Uyku düzensizliği ise pek çok sağlık sorunuyla ilişkilendirilen bir

sebeptir. Fakat aynı zamanda uyku düzensizliği kişilerin huzurunu

bozan bir nedendir. Fısıltılı konuşmanın desibel cinsinden seviyesi

30, fon müziğinin oluşturduğu sesin büyüklüğü ise 60dB(A)’dir.

77

O

halde gece duyulan bu seslerin insan sağlığına zarar vermeye elverişli

olduğu, çünkü uyku düzensizliğine neden olabileceği söylenebilecek

midir? Yoksa sadece bu gürültülerin kişilerin huzur ve sükûnunu bo-

zacak nitelikte mi olduğu sonucuna varılacaktır. İlk cevabın benimsen-

mesi halinde TCK’nın 183. maddesinin uygulama alanı ceza hukuku-

nun ikincilliği ilkesiyle bağdaşmaz bir biçimde ve belirsizliği içerecek

kadar genişlemektedir. Neredeyse KK’nın 36. maddesi uygulanamaz

hale geldiği söylenebilir. İkinci cevabın benimsenmesi halinde ise bu

sonuca varmayı gerektiren objektif bir gerekçeye dayanmak mümkün

rültüye Neden Olma Suçu, s.377; Hafızoğulları/Özen, Topluma Karşı Suçlar, s.62;

Taneri, s.168; Gerçeker, s.3640; Yaşar/Gökcan/Artuç, s.5621; Cengiz Otacı/İbra-

him Keskin, Türk Kabahatler Hukuku, Ankara 2014, s.141; İsmail Malkoç, Açık-

lamalı Türk Ceza Kanunu, C.3, Ankara 2013, s.2986; Uygulamaya ilişkin örnek

teşkil etmek üzere bkz.

Y.4.CD

, T.19.02.2015, E.2015/1619, K.2015/21076,

Y.4.CD

,

T.19.01.2015, E.2013/30354, K.2015/1453;

www.kazanci.com.tr

, (12.06.2016)

75

Firuz D. Yaşamış, “Çevre Ceza Hukuku’nda Son Gelişmeler: Yeni Türk Ceza Ka-

nunu ve Kabahatler Kanunu”,

TBBD

, S.58, 2005, s.141, 146.

76

Bu veri için bkz. T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Çevre Yönetimi Genel Müdür-

lüğü Gürültü ve Titreşim Kontrolü Şube Müdürlüğü,

http://gurultu.cevreorman

.

gov.tr/gurultu/AnaSayfa/gurultu.aspx?sflang=tr

, (19.08. 2016)

77

Bu veri için bkz. T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı Çevre Yönetimi Genel Mü-

dürlüğü Gürültü ve Titreşim Kontrolü Şube Müdürlüğü,

http://gurultu.cevreor

-

man.gov.tr/gurultu/AnaSayfa/gurultu/gurultudegerleri.aspx?

sflang=tr, (19.08.

2016)