

76
Türk Ceza Kanunu’nda Gürültüye Neden Olma Suçu
de gürültüye neden olma davranışı ile oluşan tehlike bakımından bir
başkasının sağlığının zarara uğraması ya da uğramaması ihtimali ara-
sında tamamıyla tesadüfe bağlı bir olasılık ilişkisi bulunması gerektiği
söylenebilir.
Diğer görüşe göre gürültüye neden olma suçu soyut tehlike su-
çunun bir türü olan potansiyel tehlike suçu vasfı taşımaktadır. Çünkü
TCK’nın 183. maddesinde başka bir kişinin sağlığının zarar görmesi-
ne ilişkin somut bir tehlikenin oluşması aranmamıştır. Sadece neden
olunan gürültünün başkalarının sağlığının zarar görmesine elverişli
nitelikte olması aranmıştır.
63
Uygulamaya ilişkin olarak ise konunun derinlemesine tartışıldı-
ğı bir karar bulunmamakla birlikte Yargıtay 18. Ceza Dairesi’nin iki
kararında gürültüye neden olma suçunun somut tehlike suçu olduğu
tespitinde bulunduğuna dikkat çekmek gerekir.
64
TCK’nın 183. maddesinin düzenleme biçimi
65
nedeniyle aktar-
63
Aygörmez Uğurlubay, s.127, 471; Benzer bir tespit Alman Ceza Kanunu’ndaki
325a maddesinin ilk fıkrası açısından da yapılmaktadır. Şöyle ki Alman Ceza Ka-
nunu’ndaki 325a maddesinin ilk fıkrasında bir tesisin işletilmesi sırasında idare
hukukundan doğan yükümlülüklere aykırı davranarak işletme dışındaki alanda
bir başkasının sağlığına zarar vermeye elverişli gürültüye neden olma suç haline
getirilmiştir. İkinci fıkrada yer alan suç tipinde ise “başkasının sağlığını, başka-
sının hayvanlarını veya diğer önem taşıyan şeylerini tehlikeye düşüren” ifade-
si yer verilmiştir. Alman öğretisinde bu farklılığa dikkat çekilerek Alman Ceza
Kanunu’nun 325a maddesinin ilk fıkrasındaki suçun potansiyel tehlike suçu,
ikinci fıkrasında düzenlenen suçun ise somut tehlike suçu vasfı taşıdığı tespiti
yapılmaktadır. Bkz. Arzt/Weber/Heinrich/Hilgendorf, §41, Rn.66-68; Eisele, §70,
Rn.1328; Heine, §325a, Rn.1.
64
Bkz. Y.18CD, T. 29.09.2015, E.2015/7959, K.2015/5947; Y.18CD, T. 04.02.2016,
E.2015/18127, K.2016/1899,
www.kazanci.com.tr, (12.06.2016)
65
TCK’da yer alan tehlike suçları incelendiğinde bazı suç tiplerinde (örneğin
TCK’nın 170/2, 173, 179/1, 180, 185/1, 215 ve 216. maddelerinde düzenlenen
suçlar), fail tarafından gerçekleştirilen fiilin somut bir tehlikeye neden olmasının
açıkça arandığı görülmektedir. Bazı suç tiplerinde ise (örneğin TCK’nın 172, 175,
177, 179/2, 183, 187 ve 217. maddelerinde düzenlenen suçlar), tipe uygun fiil tarif
edilirken fiilin belirtilen bir tehlikeyi meydana getirmeye elverişli olmasından söz
edilmiştir. Belirtilen iki farklı düzenleme biçiminin suç tipinin hukuki niteliğini
değiştiren bir sonuç yaratıp yaratmadığı tartışılması gereken bir meseledir. Uy-
gulamada bu meseleyle ilişkili bir tartışmaya yer verilen bir karara tarafımızdan
ulaşılamamıştır. Öğretide 5237 sayılı TCK açısından bu konuya Doğan tehlike
suçları ile zarar suçları arasındaki içtima sorununu, Aygörmez Uğurlubay çevre
karşı suçları incelerken değinmiştir. Yapılan açıklamalarda her iki yazarın tipe
uygun fiilin kanunda belli bir tehlikeyi meydana getirmeye elverişli olması esas
alınarak tarif edildiği suçları potansiyel tehlike suçu (soyut-somut tehlike suçu)