309 / 685
308
İştirak Nafakasının Belirlenmesiyle İlgili Seçilmiş Yargıtay Kararlarının Değerlendirilmesi
şanma ve ayrılığın çocuklara ilişkin sonuçları, arabuluculuğa elverişli
değildir. Zira bunlar tarafların üzerinde serbestçe tasarruf edebilecek-
leri konulardan değildir. Çocuk, kendi haklarını koruyamayacak bir
konumdadır. Ana ve babanın anlaşarak çocuğa zarar verebilecek bir
anlaşmaya varabilmeleri mümkündür. Bu sebeple velâyetin hangi eşe
bırakılacağı, çocuk ile kişisel ilişki kurma hakkının ne şekilde kullanı-
lacağı ve iştirak nafakasına ilişkin uyuşmazlıklara arabuluculuk yön-
temi ile çözüm bulunması mümkün değildir .
29
a. Tarafların Nafaka Miktarı Konusunda Anlaşmaları
Tarafların anlaşmasıyla iştirak nafakası belirlenebilir. Taraflar, bo-
şanma davalarında iştirak nafakasının miktarı, artırma oranı, süresi,
hangi cins para ile ödeneceği konusunda serbestçe anlaşabilirler.
30
İsviçre Hukukunda İMK. m. 287-288 hükümlerinde periyodik ve
toptan ödemeler başlığı altında anlaşmayla nafakanın belirlenmesi
düzenlenmiştir.
31
İştirak nafakasının periyodik ödenmesi İMK .m. 287
hükmünde şöyle düzenlenmiştir:
“İştirak nafakasıyla ilgili
anlaşmalarda vesayet makamının ( çocuk esir-
geme makamı ) anlaşmayı onaylaması ili çocuk anlaşmayla bağlanmaktadır.
Tarafların anlaşmalarıyla belirlenen iştirak nafakası değiştirilebilir. An-
cak tarafların yaptığı değişikliğin vesayet makamının onaylamasına ihtiyacı
olmamalıdır.
Tarafların yaptıkları anlaşma yargılama sırasında yapılmışsa anlaşmayı
onaylamada hâkim yetkilidir. “
İştirak nafakasının toptan olarak ödenmesi İMK.m.288 hükmün-
de
32
şöyle düzenlenmiştir:
“
Çocuğun yararı gerektiriyor ise
taraflar iştirak nafakasının toptan
ödeneceğine karar verebilirler.
29
Kaplan Güler Beyhan, Boşanmanın Hukuki Sonuçlarında Arabuluculuk, İstanbul
2014, s. 167; Uyumaz, Alper/ Kemal Erdoğan, “Aile Hukukundan Doğan Uyuş-
mazlıkların Alternatif Çözüm Yolları”,
Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi
Dergisi
C. 17, S. 1, 2015, s. 157.
30
Usta, s.256.
31
Ceylan, s.181.
32
Bu hüküm, 20 Mart 2015 tarihli Federal Kanun ile değiştirilip 01.01.2017 tarihinde
yürürlüğe girmiştir.