133

309

TBB Dergisi 2017 (133)

Ebru CEYLAN

Tarafların yaptıkları anlaşmayı vesayet makamı veya hâkim onaylamış

ise veya onların belirledikleri nafaka toptan re ‘sen ödenmiş ise bu anlaşma

çocuğu bağlamaktadır.”

İsviçre Hukukunda iştirak nafakasıyla ilgili anlaşmalar, nafaka

borçlusu ana-baba ile çocuk arasında yapılmaktadır.

İştirak nafaka-

sının anlaşmayla belirlenmesinde vesayet makamının onayının aran-

masının sebebi çocuğun menfaatlerinin korunması içindir. Hâkim, ta-

rafların anlaşmasını hakkaniyete uygun bulmaz ise onaylamayacaktır.

Eğer ortak velayeti ana ve baba kullanacaklar ise her birinin ödeyeceği

iştirak nafakası miktarının anlaşmada bulunması gereklidir.

b. Taraflar Arasında Anlaşma Olmaması Halinde Hakimin

Nafaka Miktarını Belirlemesi

İştirak nafakasının miktarını etkileyen unsurlar, çocuğun kişiliği-

ne bağlı ve anne ve babayla ilgili unsurlardır. Çocuğun kişiliğine bağlı

unsurlar, çocuğun yaşı, sağlık durumu, eğitimi ile ilgili şartlar ve mali

durumudur. Anne ve babaya ilişkin unsurlar, anne ve babanın sosyal

durumu, ödeme gücü, ödeme gücüne sahip olmaması durumunda ço-

cuklara fiilen bakmış olup olmamasıdır.

İştirak nafakasının kapsamına çocuğun bedensel ve zihinsel geli-

şimi için gereken her değer girdiği, çocuğun sadece giyimi, yiyecek gi-

derleri değil, çocuğun kültürel ihtiyaçlarının da önemli olduğu, tedavi

masrafları, iş kurma parası da girmektedir.

Yargıtay kararlarında iştirak nafakası ödeme yükümlülüğünün

hangi durumlarda doğduğu hangi durumlarda olmadığı konusunda

yol gösterici ilkeler görülmektedir. İştirak nafakasına hükmedilmeyen

durumlara örnek olan kararlardaki gerekçeler, mali gücü olmayan

eşin bu yükümlülüğü olmadığı

, lehine yoksulluk nafakası takdir edi-

len eşin iştirak nafakası ile sorumlu tutulamayacağı

, kendisi yoksul

C. Hegnauer,/Ph Meier, Droit Suisse de la filiation et de la famille, 4. éd . Berne

1998, s.142.

Ceylan, s.181.

Akyüz, s.229; Ünsal, s.213.

Rona Serozan, Çocuk Hukuku, İstanbul 2017, s.245.

Y. 2. HD. T.11.12.2014 E. 2014/14461 K.2014/25529 sayılı kararı (Ömer Uğur

Gençcan, Aile Mahkemeleri Davaları, 2. Bası, Ankara 2017, s.547. )

Y. 2. HD. T. 09.05.2011 E.2010/7445 K.2011/7958 ( Gençcan, Aile, s.553).