133

558

Sınai Mülkiyet Kanunu ve Yargıtay Uygulamasında Marka Hukukunda Tazminat

Üzerinde durulması gerekilen diğer bir husus ise marka hakkına

tecavüz edenin elde etiği gelir hesaplanırken, piyasa araştırmasının

yalnız tecavüze konu ürünler hakkında yapılmasıdır.

Nitekim mar-

kaya tecavüz edenin ilgili olduğu sektörün ülke genelindeki yaklaşık

kâr oranları tek başına baz alınamayacağı gibi

mütecavize ait olan

ancak tecavüz fiili ile ilgisi olmayan başka markaların kullanımı ile

elde edilen gelirlerin kâr marjı da tazminat hesaplanmasında dikkate

alınmamalıdır.

yebileceği tazminatın ( 200.000.000 ) TL olduğu sonucuna varılarak….”Y 11. HD,

E. 1997/10356, K. 1998/4776, T. 23.6.1998. Kazancı İçtihat Bankası; Güneş, s. 260;

Yasaman/Yüksel, s.1192-1193.

Tasarım hakkı ile ilgili bir kararda Yargıtay, perde ile alakalı tasarım hakkının ih-

lalinde, ilgili dönemde yapılan tüm perde satışlarının tazminat miktarında hesaba

katılmasının hatalı olduğunu belirterek, sadece tasarım hakkına ihlal teşkil eden

perdelerin satışının hesaba dâhil edilmesi gerektiğine hükmetmiştir. Y.11 HD, T.

27.3.2006, E.2005/3232, K.2006/3226. Suluk/Orhan, s.560 vd.

“Davacı tarafın yoksun kalınan kazanç tercihi, 556 sayılı ....’nın 66/1-b maddesine

dayalı olup, davalının davaya konu ürünler sebebiyle elde ettiği karın belirlenme-

si gereklidir. Bu yöntemde mütecavizin malvarlığında markanın haksız kullanımı

sonucu meydana gelen artış hesaba katılmaktadır. Kazanç hesaplanırken, müte-

cavizin sadece haksız markalı ürünlerden elde ettiği kazanca bakılır. Mahkemece

alınan 7.1.2013 tarihli bilirkişi raporunda kar marjı hesaplanırken “..’..+” olarak

adlandırılan sosya-ekonomik gruba yönelik tekstil/konfeksiyon ürünleri üreten

şirketlerin kar oranının ortalamasını kullanmanın uygun olacağı belirtilerek dava

dışı ... ve.... firmalarının bilançolarındaki brüt kar oranı dikkate alınarak ortala-

masına göre hesaplama yapılmıştır. İtiraz üzerine alınan ikinci heyet raporu ve ek

raporda ise Türkiye’de tekstil sektöründeki perakende satış mağazacılığında kar

oranının %15 ila %40 arasında değiştiği, davalı tarafça yapılan üretim miktarının

12.700 adet olduğu kabul edilerek, davalının davaya konu mallar sebebiyle elde

edebileceği net gelirin % 30 kar marjı üzerinden 108.845,22 Euro olabileceği belir-

tilmiştir. Davalı vekili, söz konusu rapora tazminat hesabının somut veriler yeri-

ne afaki oranlar baz alınarak yapıldığını, satış fiyatını düşüren faktörlerin dikkate

alınmadığını belirterek itiraz etmiştir. Bu durumda mahkemece davalının davaya

konu ürünler sebebiyle elde ettiği karın belirlenmesinde dosyaya ibraz edilen si-

pariş formları, davalı tarafça kesilen faturalar ve satış fiyatını etkileyen diğer hu-

suslar nazara alınıp davaya konu ürünlerin üretim giderleri de düşülmek suretiyle

davalının satışa sunduğu 12.700 adet ürün üzerinden hesaplama yapılıp sonucuna

göre maddi tazminatta karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde eksik incelemeye

dayalı hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.” Y.11. HD, E.

2015/5115, K. 2016/2672, T. 10.3.2016. Kazancı İçtihat Bankası.

Tasarım hakkına tecavüz ile ilgili olsa da konumuzla ilgili bir kararda Yargıtay,

tecavüz fiili işleyen işletmenin tüm ürünlerinin toplam kâr marjını esas alan yerel

mahkeme kararını bozmuştur. Nitekim doğru olan sadece tecavüz konusu mallara

ilişkin bir hesaplama ve kâr marjının yapılmasıdır. “Davacı vekili hükme esas alı-

nan bilirkişi raporuna vaki itirazında maddi tazminat hesaplamasında kullanılan

birim fiyatın hatalı olduğunu, sunulan katalogda tescilli tasarım ürünü ile birlikte

satışa arz edilen msc-523c kodlu ürüne ilişkin 270 TL’lik fiyatın esas alındığını,

oysaki müvekkilinin davaya konu tescilli tasarımının msc-523a olarak satışa arz