133

559

TBB Dergisi 2017 (133)

Fatih AYDIN

Markaya tecavüz edenin düzenli bir şekilde tutulmuş ticari def-

terleri veya satışlara ilişkin belgelerin bulunmaması ihtimalinde bu

yönteme göre hesaplama yapmak güçleşecektir. Böyle bir durumda

başka bir hesaplama yöntemi tazminatı belirlemeye daha elverişli olsa

bile, hâkim, davacının talep ettiği yöntem ile bağlı olduğundan, müte-

cavizin elde ettiği kazancı BK m. 50/2 hükmüne göre değerlendirerek

uygun bir tazminata hükmetmelidir.

bc. Tecavüz Edenin Ödeyeceği Varsayımsal Lisans Bedeli

Üçüncü hesaplama yöntemine göre yoksun kalınan kazanç, marka

hakkına tecavüz edenin, markayı bir lisans anlaşması ile hukuka uy-

gun şekilde kullanmış olması halinde ödemesi gereken lisans bedeline

göre belirlenir. Bu yöntem için doktrinde kısaca “lisans örneklemesi”

tabiri de kullanılmaktadır.

SMK m. 24’e göre “Marka hakkı, tescil edildiği mal veya hizmetle-

rin bir kısmı veya tamamı için lisans sözleşmesine konu olabilir.” Mar-

ka sahibi lisans sözleşmesi ile markayı kullanma hakkını lisans alana

verir. Böylece marka sahibi, markasının başkası tarafından kullanılma-

sını yasaklama konusundaki hakkını lisans alana karşı kullanmama-

yı, bunun karşılığında lisans alan ise marka sahibine belirli bir bedel

ödeyerek lisansa konu markayı sözleşmeye uygun olarak kullanma ve

mevcut kaliteyi koruma borcunu üstlenir.

Markanın inhisari veya basit lisansa konu olması, lisans alanın

markadan doğan davaları açabilmesinde özellik arz eder. Buna göre;

edildiğini ve birim fiyatının 451,77 TL olduğunu ve hesaplamanın da bu birim fiyat

üzerinden yapılması gerektiğini, ayrıca müvekkili şirketin 2011 yılındaki toplam

kar marjının % 12,5 olduğundan bahisle satış fiyatı üzerinden bu oranın uygulan-

dığını, oysa müvekkili şirketin faaliyet alanının yalnızca dava konusu çöp kovaları

olmadığını, bunun yanında daha birçok ürün üretimi ve satışı da yapmakta oldu-

ğunu, ticaret hayatı içerisinde bazı ürünlerin kar marjlarının diğerlerine göre de-

ğişkenlik gösterebilmekte olduğunu belirterek, hesaplamanın hatalı olduğunu ile-

ri sürmüş olduğuna göre, mahkemece davaya konu tescilli ürüne ait faturada yer

alan birim fiyat ve bu ürüne ilişkin kar marjı esas alınarak hesaplama yapılıp olu-

şacak sonuca göre bir karar vermek gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru

görülmemiş, hükmün temyiz eden taraflar yararına bozulması gerekmiştir.”Y.11.

HD, E. 2014/6903,K. 2014/16920,T. 5.11.2014.

Tekinalp, s.75.

Çağlar Özel, Marka Lisansı Sözleşmesi, Ankara 2015, s.43; Saibe Oktay Özdemir,

Sınai Haklara ilişkin Lisans Sözleşmeleri ve Haksız Rekabet Hukuku Düzenleme-

lerinin Lisans Sözleşmesine Uygulanması, İstanbul 2002, s.141; Arkan, s.190.