Previous Page  365 / 705 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 365 / 705 Next Page
Page Background

364

Türk Miras Hukukunda Denkleştirme

durumu doktrinde tartışma konusu olmuştur.

33

Konunun da esasen alt

soy mirasçılar için önem arz ettiği; zira alt soy dışındaki mirasçılar için

karinenin, TMK m.669/1 gereği, denkleştirme borcunun olmaması yö-

nünde olduğu belirtilmiştir.

34

Alt soy mirasçılar için bir görüş böyle bir

durumda denkleştirme yükümlülüğü olması gerektiğini savunmakta-

dır.

35

Çünkü miras bırakan bu tasarrufu ile mirasçılar arasında eşitsiz-

liğe neden olmuştur.

36

Diğer bir görüşe göre ise böyle bir halde yapılan

kazandırma mirasçının kendi miras payına yapıldığından denkleştir-

me yükümlülüğü söz konusu olmaz.

37

Denkleştirme yükümlülüğünün

olmaması gerektiğini savunan bu görüşün sunduğu diğer bir gerekçe

de bu tasarrufun bir pay tespiti olduğu yönündedir.

38

Bu konudaki son

görüşe göre ise mirasçının tekrar mirasçı olarak atanması durumunda

kanuni miras paylarından ayrı bir belirlemenin olup olmadığına bakıl-

malıdır.

39

Şayet böyle miras bırakan tarafından böyle ayrık bir düzenle-

me varsa, zaten miras bırakan iradesini bu yönde beyan edip, denkleş-

tirme olmamasını istemiştir.

40

Dolayısıyla denkleştirme olmamalıdır.

41

Ancak söz konusu tasarruf mirasçıların

“kanuni miras payları i

çin veya

paylar arasındaki nispeti

bozmadan”

42

yapılmışsa böyle bir durumda da

mevcut denkleştirme hükümlerinin teyit edilmek istendiği varsayılma-

lı, mirasçı denkleştirme ile yükümlü tutulmalıdır.

43

Esasen burada mi-

ras bırakanın söz konusu tasarrufu ile kastettiği amacına bakmak, iade

yükümlülüğünde daha isabetli bir çözüme ulaştırır.

44

II – DENKLEŞTİRMENİN DİĞER BENZER KURUMLARLA

KARŞILAŞTIRILMASI

Hukukumuzda denkleştirme ile gerek isim olarak gerekse denk-

leştirme borcunu ifa etmenin adı olan “iade” fiili yönünden benzeşen

33

Tartışmalar için bkz. Turan Başara, s. 181 vd.; İmre, s. 739;

34

Kocayusufpaşaoğlu, Miras Hukuku, s. 442; İmre, s. 739;

s. 382.

35

Bkz. İnan-Ertaş-Albaş, s. 565.

36

Bu yöndeki görüş için bkz. İnan-Ertaş-Albaş, s. 565.

37

Antalya-Sağlam, s. 452, 453; İmre, s. 739.

38

İmre-Erman, s. 522; Özuğur, s. 402; İmre, s. 739.

39

Kocayusufpaşaoğlu, Miras Hukuku, s. 442 vd.

40

İmre-Erman, s.522, 523; Kocayusufpaşaoğlu, Miras Hukuku,

s.442.

41

Kocayusufpaşaoğlu, Miras Hukuku,

s.442; İmre-Erman, s.522, 523.

42

Kocayusufpaşaoğlu, Miras Hukuku,

s. 442.

43

Kocayusufpaşaoğlu, Miras Hukuku,

s. 442.

44

Kocayusufpaşaoğlu, Miras Hukuku, s. 442; bu görüşte bkz. Turan Başara, s. 184.