134

370

Türk Miras Hukukunda Denkleştirme

TMK m. 370’te düzenlenen bu alacağın tereke borçlarından oldu-

ğu ifade edilmiştir (TMK m. 641/2).

Altsoy bu talebini yalnızca borçlunun ölümü halinde ileri sürebilir

(TMK m. 371). Bu sebeple ana – baba ya da büyük ana – baba hayat-

ta ise m. 370’in, ölmüşlerse m. 641’in uygulanacağını belirten görüşe

uygun görünmemektedir.

Tüm bu özellikleri dikkate alındığında m. 370’te düzenlenmiş

bulunan altsoyun denkleştirme alacağının, çalışmanın konusu olan

denkleştirme ile ancak “denkleştirme” kelimesi ile her ikisinin de

paylaştırmanın bitimine kadar talep edilebilirliği noktasında ortak ol-

duklarını görülmektedir. Ancak en başta, denkleştirme talep edecek

kimseler hususunda birbirlerinden ayrılmaktadırlar. TMK m. 669’da

ve devamında diğer mirasçıların kazandırma almış mirasçıya karşı bir

talepleri söz konusudur. TMK m. 370’te ise denkleştirmenin aksi bir

durum vardır

; burada altsoy terekeye karşı bir talepte bulunmakta-

dır. Yine m. 370 bir tereke borcu olup miras payından ayrı bir taleptir.

Denkleştirmeye tabi sağlar arası karşılıksız kazandırmalar terekeye

eklenecek kalemler arasındadır.

Dolayısıyla TMK m. 370’teki altso-

yun denkleştirme alacağı ile m. 669 ve devamında düzenlenmiş olan

denkleştirme farklı kurumları ifade etmektedir.

B) DENKLEŞTİRME İLE TENKİS KURUMUNUN

KARŞILAŞTIRILMASI

Denkleştirme ile karıştırılması en müsait kurum olduğu söylene-

bilecek tenkis, esasen tıpkı denkleştirme gibi Türk Miras Hukukunun

miras paylarının belirlenmesi hükümlerini ihtiva eder. Miras Hukuku

kaynaklarında denkleştirme genel itibariyle, Türk Medeni Kanunun-

daki düzenleniş sırasına da uygun olarak “mirasın paylaşımı” konula-

Ahmet M. Kılıçoğlu, Aile Hukuku, Turhan Kitabevi, 2015, Ankara, s. 677.

İmre, s. 776.

Bu noktada altsoyun söz konusu alacağının, şayet varsa denkleştirme alacağın-

dan indirilerek icra edilmesi görüşüne (Berki Ş., s. 230) katılmamaktayız. Zira bu

durumda gelirini ailesine özgülemiş altsoy bu sebeple cezalandırılıyor duruma

düşmektedir.

Kocayusufpaşaoğlu, Miras Hukuku,

s. 379; İmre, s. 344; İmre-Erman, s. 242;

Dural-Öz, s. 255; Öztan, Miras Hukuku, s.97; İnan-Ertaş-Albaş, s.340; Suat Sarı,

Uygulamalı Miras Hukuku, Filiz Kitabevi, 2. Baskı, İstanbul, 2015, s. 80; Serozan-

Engin,

s. 227.