

401
TBB Dergisi 2018 (134)
Bedia GÜLEŞ
ve/veya yararlanma hakkının karşılıksız devri ile hayat sigortasında
sigorta alım bedeli de durum ve koşullar değerlendirilerek denkleştir-
meye tâbi veya denkleştirmeden muaf tutulmalıdır.
c) Miras Payını Aşan Kazandırmalar
Yukarıda altsoy dışındaki mirasçıların denkleştirme yükümlülük-
lerinden bahsedilirken, miras paylarını aşan kısım için yapılan açıkla-
malar ve miras payları için geçerli olan karinelerin payı aşan kısım için
de geçerli olup olmayacağı yönündeki tartışmalar altsoy mirasçılar
açısından da göz önünde bulundurulabilir. Bu doğrultuda miras pa-
yını aşan kısmın altsoy mirasçıda kalabilmesi için, mirasbırakanın bu
yöndeki iradesini ispat etmesi aranır. Hâkim kazandırmanın denkleş-
tirmeye tâbi olup olmadığını belirlerken, bir kural olarak göz önünde
tutmasa da m. 669’daki karinelerden yaralanabilir. Şayet mirasçı aşan
kısmın kendisinde kalmasına sebep olan iradeyi ispat edemezse veya
hâkim aşan kısmın denkleştirmeye tâbi olması gerektiğine karar ve-
rirse, miras payını aşan kısım da altsoyun denkleştirmeye tâbi olarak
aldığı kazandırmalar arasına girer.
d) Alışılmış Ölçüleri Aşan Eğitim ve Öğrenim Giderleri
TMK m. 674’e göre
“Çocukların eğitim ve öğrenimi için yapılan gider-
ler sebebiyle geri verme yükümlülüğü, miras bırakanın aksini arzu ettiği ispat
edilmedikçe, ancak alışılmış ölçüleri aşan kısım için mevcuttur”.
Dolayısıyla
altsoy eğitim ve öğrenim giderleri açısından olağan, kanunun deyi-
miyle alışılmış ölçüde kalan giderler için denkleştirme ile yükümlü
değildir. Ancak doktrinde bir görüş
197
miras bırakanın aksine iradesi
mevcut ise bu alışılmış masrafların da denkleştirmeye tâbi olacağı ifa-
de etmiştir. Buna karşılık aksi yöndeki görüşe
198
göre mirasbırakanın
çocuklarına karşı eğitim ve öğrenim masraflarını karşılamak zaten ka-
197
İmre, s. 763, 765; İmre-Erman, s. 534, 535;
Berki Ş., s. 224 (ancak yazar miras bı-
rakanın bunu sadece reşit çocukları için irade edebileceğini, zira reşit olmayan
çocukların tahsil masraflarının, miras bırakanın kanuni görevi olduğunu ifade
etmektedir, s. 225); Gönensay-Birsen, s. 355; Özuğur, s. 406; Tüfek, s. 263; Köprü-
lü, s. 413
198
Eren, “Mirasta İade” (ikinci bölüm), s. 734; Şener,İlmi Açıklama ve Kazai İçtihat-
larla Mirasta, Tenkis, İade, İstihkak, s. 127; Şener, Miras Hukuku, s. 644; Günay,
Mirasta Denkleştirme (İade) Davası ile Miras Sebebiyle İstihkak Davası, s. 92;
Berki, A. H.
,
s. 301.