134

İmar Kirliliğine Neden Olma Suçu

satiyesinin alınması gereken belediye veya valilik ise suçtan zarar gö-

ren olarak kabul edilmelidir.

Nitekim Yargıtay, imar kirliliğine neden

olma suçunun yargılaması yapılırken, belediyenin katılma talebinde

bulunup bulunmayacağının belirlenmesi için belediyeye bildirim-

de bulunulması gerektiğine karar vermiştir.

Kanaatimizce, ruhsata

aykırı olarak binaya ek kat çıkılması gibi durumlarda, çıkılan ek kat

sebebiyle manzarası kapanan veya güneş göremez hale gelen bina sa-

hipleri de suçtan zarar olarak kabul edilmelidir.

2. Fail

TCK m. 184/1’e göre suçun faili, ruhsatsız/ruhsata aykırı bina

ya-

pan

veya

yaptıran

kişidir. Ancak, gerekçede, inşa faaliyetlerine kontrol

ve denetim hizmeti veren teknik kişilerin de bu suçtan fail olarak so-

rumlu tutulacağı belirtilmiştir. Doktrinde, gerekçedeki bu ifadelerin

kanunilik ilkesini zedelediği ve dolayısıyla kontrol ve denetim hizme-

ti veren teknik kişilerin fail olarak kabul edilemeyeceği haklı olarak

ifade edilmektedir.

Gerçekten, inşa faaliyetlerine kontrol ve dene-

tim hizmeti veren kişilerin eylemleri, bina

yapma

veya

yaptırma

ola-

rak nitelendirilemeyeceğinden, bu kişilerin

fail olarak

kabul edilmeleri

mümkün değildir. Sözü edilen kişilerin eylemleri, 4708 sayılı Kanun

m. 9 kapsamında değerlendirilmeli; söz konusu hükmün kapsamına

girmeyen haller bakımından ise, eylemin TCK m. 184/1 hükmüne yar-

dım etme olarak nitelendirilip nitelendirilemeyeceği tartışma konusu

yapılmalıdır.

Adalet Yayınları, Ankara 2013, s. 176.

Yaşar/Gökcan/Artuç, C. IV, s. 5067-5068.

“Yakınan Buca Belediyesi Başkanlığı vekiline CYY. 237 ve 238 maddeleri uyarınca

davaya katılmak isteyip istemediği sorulmadan hüküm kurulması

…

” (Yargıtay 4.

CD’nin 25.11.2009 tarih ve 2008/7323 K. 2009/19665 sayılı kararı).

Yıldız, s. 294.

Necati Meran, “İmar Kirliliğine Neden Olma Suçu Üzerine Bir İnceleme”,

Terazi

Aylık Hukuk Dergisi,

S. 29, Y. 2009, s. 170-171.

“…Yapı denetim şirketi görevlisi olan sanıkların, 27.03.2008 tarihinde Z.’yle söz-

leşme yaptıkları, ancak buna rağmen ruhsatsız yapıyı idareye bildirmediklerinin

anlaşılması karşısında, sanıkların eylemlerinin 4708 sayılı Kanun’un 2/c, g madde

ve fıkrası yollamasıyla 9/1. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerekirken

yerinde görülmeyen gerekçeyle düşme kararı verilmesi…” (Yargıtay 4. CD’nin

02.10.2014 tarih ve E. 2014/512 K. 2014/28156 sayılı kararı).