134

TBB Dergisi 2018 (134)

Abdulbaki GİYİK

suç oluşturmayacağı ifade edilmektedir.

Kanaatimizce, bu durumda

TCK m. 184/3 hükmünde belirtilen suç oluşmasa da; izin veren kişinin

kamu görevlisi olması durumunda, diğer şartlar da mevcut ise, görevi

kötüye kullanma suçundan söz edilebilecektir.

TCK m. 184/3’de düzenlenen suçun oluşabilmesi için; ilgili sınaî

faaliyete izin verilmesi yeterli olup, faaliyetin fiilen icra edilmiş olması

gerekmemektedir.

Bu niteliği sebebiyle, TCK m. 184/3 hükmü dokt-

rinde

şekli suç

olarak nitelendirilmektedir.

B. SUÇUN MANEVİ UNSURU

TCK m. 184 hükmünde yer verilen suç tiplerinin her biri kasten iş-

lenebilir. Bu nedenle, ilk fıkradaki suç açısından failin yaptığı yapının

ruhsatsız/ruhsata aykırı olduğunu; ikinci fıkra açısından bağlantı ya-

pılacak şantiyeye ait binanın ruhsatsız olduğunu ve son fıkradaki suç

açısından, yapı kullanma izni alınmamış olduğunu bilmesi gerekmek-

tedir. Aksi halde failin kasten hareket ettiğinden ve dolayısıyla suçun

oluştuğundan söz edilemez.

İlk fıkradaki suç açısından, binayı yapan kişinin, yapının ruhsata

aykırı olduğunu öngörmesine rağmen binayı yapmaya devam etmesi

halinde suçun oluştuğu kabul edilmelidir. Yani ilk fıkrada yer verilen

suç tipi olası kast ile de işlenebilmektedir. Yine ikinci ve üçüncü fıkra-

larda, müsaade edecek olan görevlinin yapı ruhsatiyesi veya kullanma

izninin alınmamış olduğunu öngörmesi ve fakat neticeyi kabullenerek

fiiline devam etmesi halinde, suçun olası kastla işlendiğini kabul et-

mek gerekecektir.

Kanunda suçun taksirli haline yer verilmediği için, TCK m. 184

hükmünde yer verilen suç tiplerinin taksirle işlenmesi mümkün de-

ğildir.

Sütçü, s. 986.

Arısoy, s. 93.

Doktrinde şekli suç deyimi ile aynı anlama gelmek üzere, neticesi harekete bitişik

suç kavramı da kullanılmaktadır: Hakeri, s. 160; Veli Özer Özbek/Mehmet Nihat

Kanbur/Koray Doğan/Pınar Bacaksız/ İlker Tepe, Türk Ceza Hukuku Genel Hü-

kümler, Seçkin Yayınları, 5. B., Ankara 2014, s. 237. Bununla birlikte, öğretide Yeni

TCK sistematiğinde neticesi harekete bitişik suç-neticesi hareketten ayrılabilen

suç gibi bir ayrımın yapılamayacağı da ileri sürülen fikirler arasındadır: Özgenç,

Genel Hükümler, s. 172.

Hafızoğulları/Özen, s. 71.

Yıldız, s. 296.

Kalabalık, s. 631.