134

İmar Kirliliğine Neden Olma Suçu

C. SUÇUN HUKUKA AYKIRILIK UNSURU VE

KUSURLULUĞU ETKİLEYEN HALLER

İmar kirliliğine neden olma, “Topluma Karşı Suçlar” arasında dü-

zenlendiğinden, ilgilinin rızası bu suç bakımından hukuka uygunluk

sebebi olarak kabul edilemez. Bu nedenle, arsasına ruhsatsız/ruhsata

aykırı bina yapılmasına müsaade eden kişinin gösterdiği rıza, bina ya-

pan kişinin eylemini hukuka uygun hale getirmeyecektir. Yine meş-

ru müdafaa, hakkın kullanılması gibi hukuka uygunluk sebeplerinin

imar kirliliğine neden olma suçu bakımından uygulanma kabiliyeti

bulunmamaktadır.

TCK m. 184/2-3 fıkralarında yer alan suçların, ilgili amirin emri

üzerine işlenmesi durumunda, amirin emri bir hukuka uygunluk se-

bebi olmadığından, hem emri veren amir hem de emri yerine getiren

görevli sorumlu tutulacaktır.

Bununla birlikte, TCK m. 184 hükmün-

de yer verilen suç tipleri açısından hata hükümlerinin uygulanması

mümkündür. Örneğin, ruhsat üzerinde hataya düşmek failin kastını

kaldırır ve kanunda suçun taksirli hali de düzenlenmediğinden kişi

cezalandırılamaz.

Haksız tahrikten söz edilebilmesi için, işlenen suç ile haksız fiilin

meydana getirdiği elem ve öfke arasında nedensellik bağı bulunması

gerektiğinden

, imar kirliliğine neden olma suçu bakımından TCK m.

29 hükmü uygulanamayacaktır.

Yılmaz, s. 190-197. Yazar burada amirin emrini hem hukuka uygunluk sebebi

olarak nitelendirmekte hem de emri veren kişinin fiilinin suç oluşturacağını ve

emri veren amir ile emri yerine getiren görevlilerin sorumlu olacağını belirtmek-

tedir. Yazarın emri veren ve bu emri yerine getiren kişilerin sorumlu olacağı

yönündeki görüşü doğru ise de; amirin emrini hukuka uygunluk sebebi olarak

nitelendirmesi hatalıdır. Amirin emri hukuka uygunluk sebebi teşkil etmekte ise,

ne emri veren ne de bu emri yerine getiren sorumlu olmayacaktır. Hukuka uy-

gunluk sebebi olan husus, kanun hükmü ile verilen görevin ifasıdır. Konu hak-

kında daha fazla açıklama için bkz. Hakeri, s. 281 ve s. 369 vd; Özgenç, Genel

Hükümler, s. 298 ve 396.

Hafızoğulları/Özen, s. 67-69.

Mahmut Koca/İlhan Üzülmez, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, Seçkin

Yayınları, Gözden Geçirilmiş ve Güncellenmiş 9. B., s. 350.