134

TBB Dergisi 2018 (134)

Abdulbaki GİYİK

Buna göre, eğer ruhsatsız/ruhsata aykırı binada oturan aile bireyleri-

nin hepsi binayı birlikte yapmışlarsa, bu kişilerin müşterek fail olarak

sorumlu tutulması gerekir. Yine, bu kişilerin binanın yapımında çalış-

mamış olmakla birlikte, eyleme yardım eden veya azmettiren olarak

katılmaları da mümkündür. Ancak aile bireyleri binanın yapımı es-

nasında eyleme katılmamışlarsa ve yardım etme-azmettirme yönünde

bir fiilleri de bulunmuyorsa, TCK m. 184/1 hükmünden sorumlu tu-

tulmaları mümkün değildir. Bu ihtimalde, aile bireylerinin ruhsatsız/

ruhsata aykırı binada oturmaları, bu kişiler açısından TCK m. 184/1

hükmünün oluşması sonucunu doğurmaz.

TCK m. 184/1 hükmünde ruhsatsız veya ruhsata aykırı bina yap-

ma/yaptırma cezalandırıldığından, bina yapıldıktan sonra ruhsatsız/

ruhsata aykırı yapılan bu binada kiracı olarak oturan kişiler imar kir-

liliğine neden olma suçundan sorumlu tutulamayacaktır.

Bu durum-

da, ruhsatsız/ruhsata aykırı binada oturan bu kişilerin TCK m. 278

hükmünde düzenlenen suçu bildirmeme suçu karşısındaki sorumlu-

lukları tayin edilmelidir.

Kanaatimizce, ruhsatsız/ruhsata aykırı binayı kiracı olarak veya

herhangi bir sıfatla kullanan kişiler, söz konusu binanın hukuka ay-

kırı olarak yapıldığını biliyor olsalar bile, kural olarak TCK m. 278’de

düzenlenen suçu bildirmeme suçundan söz edilemeyecektir. Zira TCK

m. 278/1’den hüküm kurulabilmesi için, ortada

işlenmekte olan

bir su-

çun bulunması gerekir. Kiracının ruhsatsız/ruhsata aykırı binayı kul-

lanması durumunda, bina bitmiş olacağından, TCK m. 278/1 hükmü

tatbik edilemeyecektir. Hükmün ikinci fıkrasının uygulanması için ise,

kanunun deyimiyle

işlenmiş olmakla birlikte sebebiyet verdiği

neticele-

rin

sınırlandırılması halen mümkün bulunan

bir suç bulunması gerekir.

Doktrinde, TCK m. 278/2 hükmünün uygulanması için, öncelikle bir

netice suçunun

bulunması gerektiği haklı olarak ifade edilmektedir

TCK m. 184/1 hükmünde düzenlenen suçtan bahsedilebilmesi için

Yılmaz, s. 176.

Mustafa Ruhan Erdem, “Suçu Bildirmeme Suçu (TCK m. 278)”,

TBB Dergisi,

S. 80,

Y. 2009, s. 112. Ancak doktrinde, TCK m. 278/2’de yer verilen netice kavramından

kanundaki neticenin mi yoksa suçun işlenmesinden sonra ortaya çıkan dolaylı

neticelerin mi kastedildiğinin net olmadığı ifade edilmektedir: İsa Döner, “Suçu

Bildirmeme Suçu”,

AÜEHFD,

C. IX, S. 3-4, Y. 2005, s. 75; Yener Ünver, Adliyeye

Karşı Suçlar (TCK m. 267-298), Seçkin Yayınları, 3. B. , Ankara 2012, s.293.