214 / 497
213
TBB Dergisi 2017 (özel sayı)
Fikriye Ceren SADİOĞLU
bir düzenlemeye TBK m. 584’te de yer verilmelidir.
66
Bizim de katıl-
dığımız diğer görüşe göre ise rızası gereken eş, rıza verip vermeme-
de mutlak yetkilidir. Haklı bir sebep göstermeksizin rıza vermekten
kaçınması halinde diğer eşin mahkemeye başvurarak veya cebri icra
yoluyla eşin rızası yerine geçecek bir karar talebinde bulunması müm-
kün değildir.
67
Kaldı ki bir kefalet sözleşmesinin imzalanması ailenin
ekonomik varlığını tehlikeye düşüreceğinden rızası gereken eş için bu
bile haklı bir sebeptir.
68
III. KURULMUŞ BİR KEFALET SÖZLEŞMESİNDE SONRADAN
YAPILAN BAZI DEĞİŞİKLİKLERİN GEÇERLİLİĞİ
BAKIMINDAN EŞİN RIZASI
TBK m. 584/II hükmünün zıt anlamından, kefalet sözleşmesinde
sonradan yapılacak bazı değişikliklerde de diğer eşin rızasının arana-
cağı anlaşılmaktadır. Bu değişikliklerin ortak yönü, kefilin durumunu
ağırlaştırıcı nitelikte olması ve kefil olmaya benzer riskler taşımasıdır.
69
Kefalet sözleşmesinin geçerli bir şekilde kurulması bakımından gerekli
eşin rızasına ilişkin özellikler (rızanın veriliş şekli, içeriği, zamanı vs.),
kurulmuş bir kefalet sözleşmesinde sonradan yapılan bu değişiklikler
bakımından da aranmaktadır.
70
TBK m. 584/II’ye göre kefalet sözleşmesinden sonradan yapılacak
sınırlayıcı biçimde sayılmış şu değişikliklerde diğer eşin rızasına ihti-
yaç vardır:
1) Kefilin sorumlu olacağı miktarın artmasına sebep olan değişik-
likler: Kefilin sorumlu
olacağı miktarı, TBK m. 583/I anlamında kefilin sorumlu olduğu
azami miktar, yani kefalet limiti olarak anlamak gerekir. Kefalet limiti-
ni artıran değişiklikler kefil ile alacaklı arasında kararlaştırılır ve diğer
eşin rızasına ihtiyaç vardır. Artışın az veya çok olmasının önemi yok-
66
Aksoylu, s. 99; Eşlerin aile konutuna ilişkin işlemlerine yönelik sınırlamayı içeren
TMK m. 194 maddesi hakkında ayrıntılı bilgi için bkz. Barlas, s. 119 vd.
67
Develioğlu, s. 181; Gümüş, s. 347; Kırca, s. 447; Özen, s. 181; Reisoğlu, s. 90.
68
Baş, s. 126-127. Rızası gereken eşin hiçbir gerekçe göstermeksizin rıza vermekten
kaçınabileceği yönünde bkz. Kırca, s. 447; Özen, s. 181.
69
Kırca, s. 441.
70
Kırca, s. 444, dn. 52; Yavuz, N., s. 3007.