TBB Dergisi Özel Sayı

249

TBB Dergisi 2017 (özel sayı)

E. Tuncay Senyen KAPLAN

Nitekim 20.4.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6701 sayılı “Türkiye

İnsan Hakları ve Eşitlik Kurumu Kanunu”nun amacı, insan onurunun,

temel olarak insan haklarının korunması, geliştirilmesi, kişilerin eşit

muamele görme hakkının güvence altına alınması, hukuken tanınmış

hak ve hürriyetlerden yararlanmada ayrımcılığın önlenmesidir”.

İş Kanunu’nun 5. maddesinin 4. fıkrasında da “aynı veya eşit de-

ğerde bir iş için cinsiyet nedeniyle daha düşük ücret kararlaştırılamaz”,

hükmü yer almıştır. Ayrıca işçinin cinsiyeti nedeniyle özel koruyucu

nitelikteki hükümlerin uygulanması da, daha düşük bir ücretin uygu-

lanmasını haklı göstermez (m. 5/5).

Asgari Ücret Yönetmeliği’nin 2. maddesinde de asgari ücretin tes-

bitinde cinsiyet ayrımı yapılamayacağı ifade edilmiştir. Ancak De.İş

K., Ba. İş K., ve BK da düzenleme yoktur.

Diğer taraftan 6356 sayılı Sendikalar Kanunu’nun 25. maddesinde

de işverenin sendikanın üyesi olan işçilerle üye olmayan işçiler veya

aynı sendikaya üye işçiler arasında işe almada, işin dağıtılmasında,

işçinin ücret, ikramiye ve primlerinde, sosyal yardım ve disiplin hü-

kümleri ile diğer kanunlara ilişkin hükümlerin uygulanması veya ça-

lışmaya son verilmesi bakımından herhangi bir ayrım yapamayacağı

(m. 25/III); ancak ücret, ikramiye, prim ve paraya ilişkin sosyal yardım

konularında toplu iş sözleşmesi hükümlerinin saklı olacağı (m. 25/IV)

hükmü yer almıştır.

3.4.b. Eşit Ücret İlkesinin Uygulanma Koşulları

İş Kanunu’nun m. 5/4 de getirilen düzenlemeye göre, aynı veya

eşit değerde bir iş için cinsiyet nedeniyle düşük ücret kararlaştırıla-

maz. Ücret eşitliği ilkesinin uygulanabilmesini talep edebilmek için,

bazı koşulların gerçekleşmesi gerekir.

Her şeyden önce, kadın ve erkek işçilerin aynı işyerinde veya iş-

Y.9HD. 24.10.1995 tarih ve 12072/32880 sayılı kararında; “MK’nun 2. maddesinin

de haklı bir neden olmadan işçiler arasında ücret, ikramiye, primve sosyal yardım-

lar hakkında farklı işlem yapılmasına cevaz” vermeyeceği, esasen Anayasa’nın

10. maddesinde de “aynı konumda bulunanlar arasında haklı bir neden olmadan

ayrım yapılamayacağı” kuralına yer verildiği belirtilerek, böyle bir ayrımın eşit-

lik ilkesine aykırı düşeceği, doğru ve yerinde olarak ifade edilmiştir (Tekstil İşv.

Derg. Şubat 1996).