109 / 521
Geçmişten Günümüze Azınlık Vakıflarının Mal Edinmeleri Sorunu
108
5737 sayılı Yasa’nın 2. maddesinde
“Bu Kanunun uygulanmasın
da milletlerarası mütekabiliyet ilkesi saklıdır”
hükmüne yer verilmiş ve
Yasa’nın TBMM’de yapılan görüşmeleri sırasında, bundan kastedile-
nin Yunanistan’daki Vakıflar Yasası olduğu ifade edilmiştir
55
.
İKİNCİ BÖLÜM
GENEL OLARAK VAKIFLAR VE AZINLIK VAKIFLARI
2.1. VAKIF KAVRAMI
Vakıf, insanla beraber mevcut olan karşılıklı dayanışma ve başka-
sına iyilik yapma duygusunu hukuksal statüye kavuşturan ve ona sü-
reklilik kavramı sağlayan, ulusların sahip bulunduğu manevi güç ve
değerlerin tanımlanmasına yardımcı, tüzel kişiliğe sahip, demokratik
ve sivil bir toplum kuruluşudur
56
.
Vakıflar başlangıçta bireysel ve sosyal ihtiyaçların karşılanması
amacıyla ortaya çıkmış, ancak daha sonra toplumsal yaşamda meyda-
na gelen değişime ve gelişmelere uygun olarak, içinde bulunduğu top-
lumların sosyo – kültürel yapısı, ekonomik olanakları ve kabiliyetleri
oranında değişmiş ve gelişmiştir
57
. Vakıf kurumunun ortaya çıkışına
ilişkin kesin bilgiler bulunmamaktadır.
İslam hukukunda klasik kaynaklar vakfı, “bir malı kullanım hak-
kı şahıslara, mülkiyeti Allah’a ait olmak üzere başkasının mülkiyeti-
ne vermek (temlik) veya mülkiyetini almaktan (temellük) alıkoymak”
olarak tanımlamaktadırlar
58
.
22.11.2002 günlü, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu (TMK)’nun
101. maddesinin birinci fıkrasında ise vakıflar, “
gerçek veya tüzel kişile
rin yeterli mal ve hakları belirli ve sürekli bir amaca özgülemeleriyle oluşan
tüzel kişiliğe sahip mal toplulukları”
olarak tanımlanmıştır.
55
Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcısı M. Ali Şahin’in 5555 sayılı Yasa’nın
TBMM’de görüşülmesi sırasında yaptığı konuşma (Bkz. TBMM Tutanak Dergisi,
C. 133, 12. Birleşim, s. 336).
56
Öztürk, a.g.e., s. 11.
57
Öztürk, a.g.e., s. 12.
58
İlhan Akbulut, “Vakıf Kurumu, Mahiyeti ve Tarihi Gelişimi”,
Vakıflar Dergisi
,
Ankara, 2007, S. XXX, s. 64.