Background Image
Previous Page  105 / 521 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 105 / 521 Next Page
Page Background

Geçmişten Günümüze Azınlık Vakıflarının Mal Edinmeleri Sorunu

104

kendilerine özgü kimliklerini korumaları için uygun koşulların oluş-

turulması anlamını içermektedir. Lozan Antlaşması’nın 41., 42. ve 43.

maddelerinde belirtildiği üzere, Türkiye Cumhuriyeti Devleti, gayri-

müslim azınlıklara tanıdığı hakların tam olarak gerçekleşebilmesi ve

Türkiye’de yaşayan diğer Türk vatandaşları ile tam ve etkili eşitliği

sağlayabilmek için tedbirler almak, kolaylıklar göstermek yükümlülü-

ğünü üstlenmiştir

42

.

Azınlıklar ile ilgili hükümlerin güvencesi, Antlaşma’nın 37. mad-

desidir. Bu maddeye göre, Türk Hükümeti Lozan Antlaşması’nı temel

yasa olarak kabul etmiş ve buna aykırı hiçbir düzenleme yapmamayı

taahhüt etmiştir.

1.5.2. Lozan Antlaşması’nın 45. Maddesi

Lozan Antlaşması’nın 45. maddesi

“İşbu fasıl ahkamı ile Türkiye’nin

gayri müslim akalliyetleri hakkında tanınan hukuk, Yunanistan tarafından

dahi kendi arazisinde bulunan müslüman akalliyet hakkında tanınmıştır”

şeklindedir.

Lozan Antlaşması’nın 45. maddesinin mütekabiliyeti öngörüp ön-

görmediği hususunda iki ayrı görüş bulunmaktadır.

Doktrinde bazı yazarlar, söz konusu maddenin “mütekabiliyet”

esasını öngördüğünü ve Yunanistan’ın kendi ülkesindeki Türk azın-

lığının haklarına ne kadar riayet ediyorsa, Türkiye’nin de o oranda

azınlık haklarına ilişkin yükümlülüklerine uyması gerektiğini ileri

sürmektedirler

43

.

Ancak, bu görüşü ileri sürenler, mütekabiliyet ilkesinin iki tara-

fı keskin bir kılıç olduğu gerçeğini göz ardı etmektedirler. Gerçekten

de Lozan Antlaşması’nın 45. maddesinin karşılıklılık ilkesini öngör-

düğünü ileri sürmek, Türkiye’nin kendi ülkesinde azınlıklara yaptığı

haksızlık ya da hak kısıtlamalarının Yunanistan tarafından Batı Trakya

42

Zeynep Aydın, “Lozan Antlaşması’nda Azınlık Statüsü Farklı Kökenlilere

Tanınan Haklar”,

Azınlık Hakları

, İstanbul Barosu İnsan Hakları Merkezi Yayın

No: 2, İstanbul, 2002, s. 212.

43

Gülseren S. Aytaş, “Vakıflar Kanunu Bir Ayrıcalık Belgesidir”,

İstanbul Barosu Dergisi

, C.

82, S. 2008/2, Mart-Nisan, s. 787; Sadi Somuncuoğlu, Başkent Üniversitesince 2.4.2008

tarihinde düzenlenen “Yeni Vakıflar Yasasının Değerlendirilmesi” konulu panelde yaptığı

konuşma, s. 24; Sadi Somuncuoğlu, “Yeni Vakıflar Kanunu Lozan’a Aykırı mı?”, (

http://

www.dengeli.net/vakiflar_kanunu_lozana_aykiri_mi_.html -

21.4.2008).