

TBB Dergisi 2011 (96)
Yargıtay Kararları
441
Bu açıklamalar ışığında somut olay değerlendirildiğinde, her ne kadar
yağma suçu kalkışma aşamasında kalmış ise de olayın özelliği nazara alın
dığında, mağdura ait ne bulursa alma kastı ile hareket eden sanık hakkında,
yalnızca eylemin kalkışma aşamasında kalması nedeniyle 5237 sayılı TCY.nın
150/2. maddesi uyarınca indirim yapılması kabul edilemez.
Nitekim sanık, 08.03.2006 tarihinde Sulh Ceza Hakimi tarafından müda
fii de hazır olduğu halde yapılan sorgusunda, “mağdur benim teyzemdir, ben
pazarcılık ile geçinirim, ancak daha fazla paramın olmasını ister idim. Teyze
min de maddi durumunun iyi olduğunu biliyordum. Amacım gidip teyzemin
paralarına konmak idi …” şeklindeki beyanı ile kastının, elde edebileceği her
şeyi almak olduğunu açıkça ortaya koymuştur.
Yerel Mahkemece, “çokluk/azlık kavramına ilişkin tespit yapma imkanı
bulunmayacağına göre kuşkudan sanık yararlanır” gerekçesine dayanarak,
sanığın cezasından indirim yapması, dosya kapsamındaki kanıtlara ve yasaya
aykırı olup, isabetsizdir
(CGK, 2008/6-15-59, 25.3.2008).
4-
Nihayet CGK bir kararında da şunlara işaret etmiştir:
Oluşa uygun kabule göre, sanık Tuncay’ın, 23.02.2001 tarihinde 13 ya
şındaki mağduru tehdit ederek cebinde bulunan 600.000 lirasını aldığı, onu
inşaat halindeki bir binaya götürerek yine tehdit ederek zorlamak suretiyle fiili
livata yoluyla ırzına geçtiği, daha sonra mağdurun üzerinde bulunan elbisele
ri de alarak onu çıplak halde bırakıp olay yerinden uzaklaştığı, sanığın kabule
dayalı anlatımları mağdurun beyanı ve tüm dosya kapsamından anlaşılmıştır.
Hükümlünün, zorla ırza geçme ve yağma eylemlerinin sabit olduğu ko
nusunda Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasında bir uyuşmazlık bulunma
maktadır. Yukarıda ayrıntıları açıklanan olayda çözümlenmesi gereken hukuki
uyuşmazlık, hükümlünün yağma eylemine konu para ve giysilerin değerinin
az olup olmadığının ve buna bağlı olarak da hakkında, “çalınan malın değeri
nin azlığı” halinde cezadan indirim öngören 5237 TCY.nın 150/2. maddesinin
uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığının belirlenmesine ilişkindir.
5237 sayılı TCY.nın 150/2. maddesinde; “Yağma suçunun konusunu
oluşturan malın değerinin azlığı nedeniyle, verilecek ceza üçte birden yarıya
kadar indirilir” hükmü yer almakta iken, anılan hüküm, 29.06.2005 gün ve
5377 sayılı Yasanın 17. maddesi ile; “Yağma suçunun konusunu oluşturan
malın değerinin azlığı nedeniyle, verilecek ceza üçte birden yarıya kadar indi
rilebilir.” şeklinde değiştirilmiştir.