TBB Dergisi 97. Sayı

TBB Dergisi 2011 (97)

Ş. Cankat TAŞKIN

195

Kanunu’nun 114. maddesi uyarınca oluşturulmakta ve üye sayılarına

bakılmaksızın her baro tarafından seçilen ikişer delegeye ek olarak,

her baronun üye sayısıyla orantılı olarak seçeceği (avukat sayısı yüz-

den fazla olan barolar için, yüzden sonraki her üç yüz üye için ayrıca

birer delege) delegeden oluşmaktadır. Durum böyle olunca, avukat

arasından TBMM tarafından seçilecek olan üyeler, tüm baroların üze-

rinde söz sahibi olacağı bir yöntemle seçilebilecekti. Oysa, seçimi baro

başkanları yaptığında, üye sayısı az olan barolarla çok olan barola-

rın birer oy hakkı olduğundan, üye sayısı fazla olan baroların istenci

daha az yansımış olacaktır

. Dolayısıyla, mecliste çoğunluğu elinde

bulunduran siyasi parti uzlaşmaya yanaşmayacak ve kendi adayını

seçtirtecektir

Bizim bu konudaki önerimiz; TBB Genel Kurulu tarafından

AYM’ne doğrudan doğruya üye seçilmesi; üye seçiminde 2/3’lük ni-

telikli çoğunluk aranmasıdır. Ayrıca, AYM’ye seçilecek olan avukat

üyelerde yaş, yargıçlık mesleğine seçilme yeterliliği gibi yeterliliklerin

yanı sıra, en az doktora düzeyinde hukuk eğitimi ve bilimsel çalışma

yapmış olma koşulu da aranmalıdır

. Mahkemenin niteliğini arttır-

mak için bu gereklidir.

Sonuç olarak, meclisin üye seçim yöntemi nicelik ve nitelik açısın-

dan değerlendirildiğinde, mevcut düzenlemenin üç yönden 1961 AY

düzenlemesine göre çok daha geride olduğunu belirtmemiz gerekir.

İlkin, 1961 AY’na göre yasama organı AYM’nin 15 üyesinden 5’ini

seçmekte ve böylece üyelerin 1/3’ü yasama organı tarafından seçil-

mekteydi. Oysa yürürlükteki düzenlemede bu oran 1/3’ten çok daha

azdır.

İkinci olarak, 1961 düzenlemesinde, yasama organı AYM’ye doğ-

rudan doğruya üye seçerdi. Oysa yürürlükteki düzenlemede, meclise

Atanmak Üzere Yargıtay ve Danıştay Genel Kurulları Tarafından Teklif Edilecek

Adayların Seçim Usulünde Yapılmak İstenen Değişiklik”

, 2010 Anayasa Değişiklikleri

Çerçevesinde Yargı Bağımsızlığı, Türk Ceza Hukuku Derneği Yayınları,

(Editörler:

Öztürk, Bahri/ İlkiz, Fikret/ Kocasakal, Ümit)

, İstanbul 2010, s. 77

Taner, a.g.m, s. 77

Osman Alifeyyaz Paksüt’ün AYM’nin 07.07.2010 gün ve 2010/49 E., 2010/87 K

sayılı kararının 146. maddesinin ilk üç fıkrasının iptal isteminin reddi kararına

karşıoy gerekçesi ( LHD, Yıl: 8, S: 23, Eylül 2010, s. 3356)

En az doktora düzeyindeki eğitim şartı için ayrıca bkz Ulaş,a.g.m,s.108