Background Image
Previous Page  42 / 529 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 42 / 529 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2012 (98)

Sesim SOYER GÜLEÇ

41

AİHM de çeşitli güncel kararlarında bu problemi vurgulamakta-

dır. Örneğin, 26 Ocak 2010 tarihli Abdo/Türkiye davasında (Başvuru

no: 17681/04) AİHM, esas hâkimlerinin yeterli gerekçe sunmayan bir-

birine benzer ifadelerle ilgili şahsın tutukluluk halinin devamına ka-

rar verdiklerini gözlemlemiştir. Ayrıca, AİHM’nin yerleşik içtihadın-

da (bkz.

Bulgaristan aleyhine Assenov ve diğerleri davası

, 28 Ekim 1998,

prg. 154,

Derleme

1998-VIII,

Türkiye aleyhine Mansur davası

, 8 Haziran

1995, prg. 52, seri A n

o

319-B,

Türkiye aleyhine Ali Hıdır Polat davası

, n

o

61446/00, prg. 26, 5 Nisan 2005, ve

Baltacı

, ilgili bölüm, prg. 48), kulla-

nılan formüllerde dile getirilen unsurların, suçluluğun ciddi belirtile-

rinin var olduğu ve var olmaya devam ettiği şeklinde değerlendirilse

de, bu kadar uzun bir süre başvuranın tutuklu kalmaya devam etme-

sini tek başına haklı gösteremeyeceği sonucuna varılmıştır. Sonuç ola-

rak, başvuranın uzun tutukluluk süresini dikkate alan AİHM, mevcut

davada AİHS’nin 5. maddesinin 3. paragrafının ihlal edildiğini kabul

etmiştir. Yine örneğin, Demir ve İpek/Türkiye davasında

(Başvuru no.

42138/07 ve 42143/07)

hükümet, özellikle davanın karmaşıklığı, suçla-

rın ciddiyeti, sanık sayısı ve organize suçların da dahil olduğu dava-

larda delillerin toplanmasında karşılaşılan zorluklar göz önüne alın-

dığında, başvuranların tutuklu yargılanma ve aleyhlerinde başlatılan

cezai takibat sürelerinin makul olduğunu ileri sürmüş ise de, AİHM

tutukluluğun ve ceza yargılamasının uzun sürdüğü davalarda sıklıkla

AİHS’nin 5/3 ve 6/1 maddelerinin ihlal edildiğinin tespit edildiğini

hatırlatarak, (bkz., örneğin,

Dereci/Türkiye

, no. 77845/01, 41. paragraf,

24 Mayıs 2005;

Taciroğlu/Türkiye

, no. 25324/02, 24. paragraf, 2 Şubat

2006;

Çarkçı/Türkiye

, no. 7940/05, 21. paragraf, 26 Haziran 2007;

Hasan

Döner/Türkiye

, no. 53546/99, 54. paragraf, 20 Kasım 2007;

Uysal ve Osal/

Türkiye

, no. 1206/03, 33. paragraf, 13 Aralık 2007;

Can ve Gümüş/Türki�

ye

, no. 16777/06 ve 2090/07, 21. paragraf, 31 Mart 2009) Hükümet’in

mevcut davalarda farklı sonuçlara varması için ikna edici delillerin ya

da iddiaların öne sürülmediği sonucuna ulaşmış ve olayda AİHS’nin

5/3 ve 6/1 maddelerinin ihlal edildiğini bildirmiştir

35

. Bununla birlik-

35

Hükümetin benzer argümanlarla savunma yaptığı, ancak AİHM’nin aynı sonuca

vardığı başka olaylar için ayrıca bkz. Ercan Kartal/Türkiye Davası, Başvuru

No:41810/06 Ve 20871/07; Fetullah Akpolat /Türkiye Davası, Başvuru No:

22077/03; Sevim vd/Türkiye Davası: Başvuru No: 7540/07, 7859/07 ve 11979/07;

Yeşilmen vd./Türkiye Davası:

Başvuru No: 41481/05; Yeşilyurt/Türkiye Davası:

Başvuru no. 15649/05

)