Background Image
Previous Page  43 / 529 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 43 / 529 Next Page
Page Background

Tutuklamaya İlişkin Temel Sorunlar ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin...

42

te sayıca çok olmasa da AİHM’nin farklı sonuca vardığı kararları da

mevcuttur

36

.

“Adlî kontrol”

, tutuklamada oranlılık ilkesinin bir gereği olarak

37

,

hâkimi tutuklama ile serbest bırakma arasında bir seçime zorlamamak

amacıyla getirilmiş çok yerinde bir müessesedir. Hâkim, ölçülülük

ilkesini göz önünde bulundurmak suretiyle tutuklamadan önce, adli

kontrol hükümlerini değerlendirmek zorundadır. Yapılacak bu de-

ğerlendirme neticesinde adli kontrol hükümlerinin uygulanması ile

amaca ulaşılabilecek ise hangi gerekçe ile olursa olsun (kamu vicda-

nı, halkın adalet hislerinin tatmini, olası cezaya mahsuben peşin ceza,

ibret, suçun yeniden işlenmesinin önlenmesi vs…) tutuklamada ısrar

edilemez. Bu durum masumiyet karinesiyle de, oranlılık ilkesiyle de

bağdaşmaz ve gerek ceza muhakemesi, gerekse insan hakları ilkele-

rine tümüyle aykırıdır

38

. İlgilinin bütünüyle özgürlüğünden yoksun

36

20 Mayıs 2010 tarihli Aytimur/Türkiye davasında (Başvuru no: 20259/06) genel

yaklaşımının aksine AİHM, bu tutukluluk süresinin iç hukuka uygun gerçekleşti-

ğine ve AİHS’nin 5/3 maddesinde öngörülen tutukluluk süresi sınırlarını aşmadı-

ğına itibar etmektedir (Bkz. Brogan vd.-Birleşik Krallık, 29 Kasım 1988). Özellikle

Nusaybin Asliye Ceza Mahkemesi tarafından yasadışı silahlı bir örgütün mensu-

bu olmakla itham edilen başvuran hakkında ihzar müzekkeresi çıkarıldığını göz

önünde bulunduran AİHM yapılan bu işlemin

«gerekli»

olup olmadığı hususuna

olumlu karşılık vermektedir (Daş-Türkiye no: 74411/01, 8 Kasım 2005) AİHM,

(Bkz. Caner Canöz-Türkiye no: 28480/02, 5 Aralık 2006). AİHM başvuranın tutuk-

luluk süresinin uzunluğunun yaklaşık dokuz ay olduğunu gözlemlemektedir. Bu

süre boyunca iç hukuktaki mahkemeler başvuranın tutukluluk halini incelemiş

ve özellikle işlenen suçun niteliğini ve kanıtların durumunu göz önünde bulun-

durarak tutukluluğun devamına karar vermiştir. Mevcut koşullarda AİHM, söz-

konusu tutukluluk süresinin uzunluğunun AİHS’nin 5/3 maddesi hükümlerine

karşı bir ihlali oluşturmadığı kanısına varmaktadır. Benzer yönde Feti Ateş ve

Diğerleri/Türkiye davasında

(Başvuru no. 34759/04, 28588/05, 1016/06 ve 19280/06)

AİHM

,

başvuranın itham edildiği suçun niteliği göz önüne alındığında, tutuklu

bulunduğu sürenin makul olduğunu gözlemlemektedir. Ayrıca, başvuranın tu-

tuklu yargılandığı sürenin yetkili makamların gerekli özeni göstermemesine atfe-

dilebileceğini gösteren herhangi bir belge sunmamış ya da iddia öne sürmemiş ol-

duğunu belirlemektedir (bkz.

Kılıçöz/Türkiye

, no. 26662/05, 14 Eylül 2010). Sonuç

olarak, söz konusu şikayetin açıkça dayanaktan yoksun olduğu ve AİHS’nin 35.

maddesinin 3. ve 4. paragrafları uyarınca reddedilmesi gerektiği sonucuna var-

maktadır.

37

ÖZTÜRK/TEZCAN/ERDEM/SIRMA/SAYGILAR/ALAN, s. 428.

38

Aynı yönde, TEZCAN/ERDEM/SANCAKDAR/ÖNOK, s. 177. Ayrıca ülkemiz-

de yaygın olarak yapıldığı gibi, yalnızca suçun ağırlığına dayalı olarak tutukla-

ma kararı verilmesi AİHS’e aykırıdır. SÜRÜCÜ Sinan A., İnsan Hakları Avrupa

Mahkemesi Kararlarında ve Türkiye’de Tutuklama, Ankara 2010, s. 107. Bu yönde

AİHM’in Mamedova/Rusya (1.6.2006) Eken/Türkiye (8.8.2006) kararları örnek

olmuştur. TEZCAN/ERDEM/SANCAKDAR/ÖNOK, s. 178.