Background Image
Previous Page  132 / 521 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 132 / 521 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2012 (99)

Gürsel KAPLAN

131

ci durumda malın mülkiyeti idareye geçmektedir. Fransa’da özdeyiş

hâline gelmiş bir içtihadî ilkeye göre “yanlış yere yapılmış bayındırlık

eseri yıkılamaz

(ouvrage public mal planté ne se détruit pas)

”.

15

“Bayın-

dırlık eserlerinin dokunulmazlığı ilkesi (

principe d’intangibilité des ouv-

rages publics

)” olarak da ifade edilen ve zaman zaman mahkemelerin

idareye emir veremeyeceği şeklinde ikinci bir ilke ile de desteklenmiş

16

olan bu ilke uyarınca mahkemelerin bir bayındırlık eserinin işlemesi-

ne yahut bütünlüğüne, ne şekilde olursa olsun, müdahale eden karar

veremeyecekleri kabul edilmiştir.

17

Bu iki ilkeden birisi arasında seçim

yapmanın mümkün olduğu hallerde ise, mahkemeler genellikle ikin-

cisine yani

“bayındırlık eserlerinin dokunulmazlığı ilkesi”

ne dayanmayı

tercih etmişlerdir ve böylece bu ilke zaman içinde iyice yerleşmiştir

18

.

Söz konusu ilkenin yerleşmesinin yarattığı sonuç ise, kamulaştır-

masız olarak üzerinde bayındırlık eseri inşa edilen taşınmazın mülki-

yetinin idareye geçmesi olmuştur. Çünkü bu anlayışa göre, bu şekilde

taşınmazına el atılan malik, idarenin müdahalesine karşı men-i mü-

dahale davası veya istihkak davası açamaz. Bu kişi sadece uğradığı

zararın giderilmesi için adlî yargıda tazminat davası açabilir.

19

Adlî

yargı hâkimi, tazminata karar verirken aynı anda, mülkiyetin idareye

devrine de hükmeder.

20

İşte hâkimin bu kararıyla mülkiyet, mal sahi-

binin rızası hilafına idareye geçmiş olur ki, “

dolaylı

kamulaştırma”da,

“dolaylılığın”

anlamı budur.

21

Ancak

“bayındırlık eserlerinin dokunulmazlığı ilkesi”

yahut

“dolaylı

kamulaştırma”

denilen bu uygulama, yaklaşık birbuçuk asır boyunca

uygulandıktan sonra, 1990’lı yıllardan itibaren yavaş yavaş terk edil-

meye başlanmıştır.

22

Anılan teorinin terk edilmesine ilişkin ilk işaretler

Conseil d’État’ın

23

19 Nisan 1991 tarihli Époux

Denard et Martin

kararı

ile Yargıtay’ın

24

6 Ocak 1994 tarihli

Baodon de Mony

kararı ile verilmiştir.

15

Chapus, a.g.e., s.566; Martine Lombard/Gilles Dumont,

Droit Administratif

, 5. Bas-

kı, Dalloz, Paris, 2003, s. 390.

16

Chapus, a.g.e., s. 566-567.

17

Chapus, a.g.e., s. 566; Gözler, a.g.e., c. II, s. 994.

18

Chapus, a.g.e., s. 567.

19

Chapus, a.g.e., s.566-567; Gözler, a.g.e., c. II, s. 995.

20

Chapus, a.g.e., s.566-567; Gözler, a.g.e., c. II, s. 995.

21

Gözler, a.g.e., c. II, s. 995.

22

Chapus, a.g.e., s. 569; Lombard/Dumont, a.g.e., s.390.

23

CE (Sect.), 19 avril 1991

,

Époux

Denard et Martin

, Recueil, p. 148 (Nakleden: Cha-

pus, a.g.e., s. 569; Lombard/Dumont, a.g.e., s.390).

24

Cass.Ass.Plén., 6 janvier 1994,

Baodon de Mony

, c. EDF, AJDA, p. 424 (Nakleden:

Chapus, a.g.e., s. 570; Lombard/Dumont, a.g.e., s.390).