Background Image
Previous Page  289 / 477 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 289 / 477 Next Page
Page Background

Medeni Usul Hukuku Açısından Türk Hukukunda Avukatın Bilgi ve Delil Toplama Yetkisi

288

Sözkonusu mülahazalar, Anglo-Amerikan discovery-disclosure

yönteminin mutedil bir versiyonunun Kıta Avrupası sisteminde de

devreye sokulmasını gündeme getirmiştir

25

. Japon hukukunda Mede-

ni Usul Kanunu (1998) ve müteakip tadillerle yapılan reformlarda ve

ALI/UNIDROIT

“Ulusötesi Medeni Usul İlke ve Kuralları”

nda da mah-

keme yönetim ve denetimli bir discovery-disclosure yaklaşımının be-

nimsendiği belirtilebilir. Bugün, güncel medeni usulde, tarafın ispat

hakkı ve mahkemenin doğru bir hükme ulaşmak üzere yargılamayı

sevk yetkisi çerçevesinde, taraflar ve mahkemenin uyuşmazlıkla ilgili

delillere olabildiğince tam ve zamanında erişebilmesi gerektiği kabul

edilmektedir(ALI/UNIDROIT, P.16.1)

26

.

Mukayeseli hukuktaki bu gelişmeler, kanımızca, Kıta Avrupası

sistemi bakımından nispeten yeni bir eğilim olarak avukatın delil top-

lama yetkisine temas etmektedir. Klasik teorik çerçeveden başlayarak

bu yaklaşım şu şekilde izah edilebilir.

II- Delillerin Toplanmasına Etki Eden Usuli İlkeler ve Delil

Temin Yöntemleri

1

-

Dava Malzemesinin Yargılamaya Getirilmesinde Hakim ve Taraflar

Arasındaki İşbölümü Açısından Taraflarca Getirilme İlkesi ve Hakimin Da-

vayı Aydınlatması Ödevi

Yargılamada, süjeler arasındaki rol dağılımı usul hukukunun te-

mel bir meselesidir. Medeni yargıda dava malzemesinin yargılamaya

getirilmesi, modern medeni usulde, genellikle, taraflara ait bir iş olarak

kabul edilmiştir. Bu, içinde yer aldığımız, Kıta Avrupası geleneğinde,

taraflarca getirilme ilkesiyle ifade ediliyor. Dava malzemesi vakıalar

ve delilleri kapsamaktadır. Taraflarca getirilme ilkesine göre, taraflar

kural olarak taleplerini dayandırdıkları iddia ve savunma vakıaları ile

bunların doğruluğu ihtilaflı olduğunda vakıaları destekleyen delilleri

mahkemeye bildirme sorumluluğunu taşır

27

.

25

Bkz.HUANG, s.219, 381-387.

26

Bkz. M. TARUFFO,

“Principles and Rules of Transnational Civil Procedure : Av

Evidentiary Epistomolgy”

, Penn St.L.Rev.(2006-2007), Vol.25:2, ss.509-518, s.513.

27

Bkz.Y.ALANGOYA,Medeni usulHukukundaVakıalarveDelillerinToplanmasına

İlişkinİlkeler,İÜYayını,İstanbul1979,s.9(

“İlkeler”

);E.BECKER-EBERHART,

“Dava