200 / 505
TBB Dergisi 2013 (105)
Ümit Süleyman ÜSTÜN
199
Vergi Dava Daireleri Kurulu’na gelmiştir. Kurul, 2007 yılında verdiği
kararda yargı kararları uyarınca iadede mükellefe faiz verilemeyeceği-
ne hükmetmiştir. Bu karar, bu konuyla ilgili tespit edilen son genel ku-
rul kararıdır. Bu karardan yaklaşık üç ay önce verilen 2006/287 karar
numaralı genel kurul kararında ise VUK’un 112/4. maddesi hükmüne
göre faiz ödeneceğine hükmedilmiştir
107
.
Danıştay Vergi Dava Daireleri Kurulu, VUK’un 112/4. maddesin-
deki hükmün yargı kararları uyarınca iadesi gereken vergilerle ilgili
olmadığını vurgulamıştır: “
Bu düzenlemeyi içeren tasarının Plan ve Bütçe
Komisyonu ile TBMM Genel Kuruluna sunuluşu sırasında da, düzenleme-
nin mahkeme kararları üzerine yapılacak iadelerle bir irtibatının bulunmadı-
ğı, kesinleşen mahkeme kararları üzerine idarelerce yapılacak vergi iadelerine
ilişkin usul ve esasların 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununda yer
aldığı ve uygulamanın bu Yasaya göre yapılmakta olduğu belirtilmiştir. Ver-
gi mahkemesi kararları üzerine idarelerce yapılacak eylem ve tesis edilecek
işlemler ile kararların uygulanmaması halinde izlenecek yolların kurala bağ-
landığı 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 28 inci maddesinden
farklı bir konuyu düzenleyen, dolayısıyla mahkeme kararları üzerine idare-
lerce yapılacak vergi iadesi ve faiz uygulamalarıyla bir ilgisi de bulunmayan,
213 sayılı Yasanın 112 nci maddesinin 4 üncü fıkrasına göre mükelleflere
faiz ödenmesi, ilgililerce belgelenmesi şartıyla haksızlığın veya yersizliğin
açık olması nedeniyle iade edilen vergiler nedeniyle mümkün olup, davacının
ihtirazi kayıtla verdiği beyanname üzerinden adına tahakkuk ettirilen vergi-
lerin dava konusu edilen kısmının hukuka uygunluğu incelenerek mahkemece
iadesine karar verilmesi halinde bu hükme göre faiz ödenmesi olanaksızdır.
Davacının faiz istemini anılan düzenleme kapsamında değerlendirerek 213
sayılı Yasanın 112 nci maddesinin 4 üncü fıkrası uyarınca faiz ödenmesi yö-
nünde verilen ısrar kararında hukuka uygunluk bulunmamaktadır
”
108
.
Bu kararda iki tane karşı oy bulunmaktadır. Bu karşı oylardan
birinde, faiz verilmesinin icap ettiği ifade edilmiş ve hükmedilecek
faizin, kanunî faiz oranında olması gerektiği belirtilmiştir
109
. Diğer
ği gerekçesiyle faiz ödenmesine ilişkin hüküm fıkrasında ısrar etmiştir
”. DVDDGK,
26.01.2007 gün ve E. 2006/182, K. 2007/3,
Danıştay Dergisi
, 2007, S. 116, s. 81.
107
Bu karara aşağıda değinilecektir.
108
DVDDK, 26.01.2007 gün ve E. 2006/182, K. 2007/3,
Danıştay Dergisi
, 2007, S. 116,
s. 82.
109
“
Dava dilekçesinde yasal faiz talebinde bulunulmuş olup, faiz istemi 213 sayılı Kanunun