56 / 505
TBB Dergisi 2013 (105)
S. Alp LİMONCUOĞLU
55
ifade edilmiştir
7
.
“İşyerlerinde Psikolojik Tacizin (Mobbing) Önlenmesi”
başlıklı 19 Mart 2011 tarihli 2011/2 sayılı Başbakanlık Genelgesi’nde
kavramın tanımı tam olarak yapılmasa da ortaya çıkış şekli ile izah
edilmeye çalışılmıştır. Buna göre psikolojik taciz “
kasıtlı ve sistematik
olarak belirli bir süre çalışanın aşağılanması, küçümsenmesi, dışlanması,
kişiliğinin ve saygınlığının zedelenmesi, kötü muameleye tabi tutulması,
yıldırılması ve benzeri şekillerde
” ortaya çıkmaktadır. TBMM Kadın
Erkek Fırsat Eşitliği Komisyonu’nun hazırladığı
“İşyerinde Psikolojik
Taciz (Mobbing) ve Çözüm Önerileri”
isimli bir raporda psikolojik ta-
cizin, “
sistemli bir şekilde, süreklilik arzeden bir sıklıkta çalışanı sindirme
maksadı ile kişinin özgüvenine uygulanan psikolojik ve hatta fiziksel saldır-
gan davranışı ifade ettiği
” belirtilmiştir. Psikolojik taciz ile ilgili ülke-
mizdeki ilk yargı kararlarından olması bakımından önem arz eden
Ankara 8. İş Mahkemesi’nin 20.12.2006 tarih E. 2006/19 K. 2006/625
sayılı ilamında “
(Mobbing) kavram
ı, işyerinde bireylere üstleri, eşit
düzeyde çalışanlar ya da astları tarafından sistematik biçimde uy-
gulanan her tür kötü muamele, tehdit, şiddet, aşağılama vb., davra-
nışları içermektedir” şeklinde açıklanmıştır
8
. Yine Yargıtay 9. Hukuk
Dairesi’nin 14.3.2008 tarihli E. 2008/3122, K. 2008/4922 sayılı kara-
rında psikolojik taciz, işçilerin birbirine sistematik olarak düşmanlık
beslemesi, kasten güçlük çıkarması, eziyet etmesi veya bu eylemlerin
işverenden veya işveren vekillerinden tarafından gerçekleştirilmesi
olarak tanımlanmıştır
9
.
Görüldüğü üzere, kavram üzerinde tek bir tanım olduğunu söyle-
mek mümkün olmasa bile, belirli koşullar üzerinde fikir birliği mev-
cuttur. Örneğin, ortada saldırgan bir davranış bulunmalı, bu davranış,
işçinin kişiliğine yönelmiş olmalı, zarar kastı bulunmalı ve hareketler
sistematik ve tekrarlanmakta olmalıdır. Bu koşullar altında davranışın
tekrarlanır nitelikte olması, psikolojik tacizin gerçekleşmesi için şart
görünmekle birlikte, ciddi sonuçlar doğuran tek bir hareketin dahi psi-
kolojik taciz olarak nitelendirilebileceği de savunulmuştur
10
. Nitekim
7
Tınaz / Bayram / Ergin, 2008: 7.
8
Karar, Y9HD 30.05.2008 E. 2007/9154 K. 2008/13307 sayılı ilamı ile onanmıştır.
9
Şahin Çil, İş Hukuku Yargıtay İlke Kararları, Turhan Kitabevi, Ankara, 2011, s.
477-478.
10
Hirigoyen, 2001: 24, 25; Maria Isabel S. Guerrero, “The Development of Moral
Harassment (or Mobbing) Law in Sweden and France as a Step Towards EU Le-
gislation”,
Boston College International and Comparative Law Review
, Cilt 27, Sayı 2, s.
484.