TBB Dergisi 105. Sayı

TBB Dergisi 2013 (105)

S. Alp LİMONCUOĞLU

edilmiştir

. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’ndaki 417. maddesindeki

düzenleme incelendiğinde ise yasa koyucunun, işverenin bu madde-

deki yükümlülüğüne aykırı davranışını hizmet sözleşmesinden doğan

borca aykırılık olarak kabul ettiği açıkça görülmektedir. Türk Borçlar

Kanunu’nun 417. maddesinin 3. fıkrası

“İşverenin yukarıdaki hükümler

dâhil, kanuna ve sözleşmeye aykırı davranışı nedeniyle işçinin ölümü, vücut

bütünlüğünün zedelenmesi veya kişilik haklarının ihlaline bağlı zararların

tazmini, sözleşmeye aykırılıktan doğan sorumluluk hükümlerine tabidir”

dü-

zenlemesi getirmiştir. O halde, Türk Borçlar Kanunu’nun yürürlüğe

girmesi ile birlikte sorumluluklar bakımından İş Kanunu düzenlemesi

ile bir farklılık kalmadığı söylenebilir.

Sözleşmeye aykırılıktan doğan sorumluluğun niteliği de dokt-

rinde tartışmalıdır. Oğuzman ve Tekinay, Borçlar Kanunu düzenle-

mesinde esas olanın kusurlu sorumluluk hali olması ve kusursuz so-

rumluluğun ancak kanunda özel olarak belirtilen istisnai durumlarda

kabul edilmiş olmasına dayanarak, sözleşmeden doğan sorumluluğun

kusursuz sorumluluk hali olduğuna ilişkin özel bir düzenleme yapıl-

mamış olmasından hareketle, bu sorumluluğun kusurlu bir sorumlu-

luk olduğunu savunmuşlardır

. Nitekim Süzek de aynı görüştedir

Sözleşmeye aykırılıktan doğan sorumluluk, Türk Borçlar Kanunu’nun

112. maddesinde düzenlenmiştir. Buna göre “

Borç hiç veya gereği gibi ifa

edilmezse borçlu, kendisine hiçbir kusurun yüklenemeyeceğini ispat etmedik-

çe, alacaklının bundan doğan zararını gidermekle yükümlüdür

”. Görüleceği

üzere, ilgili madde bir kusurlu sorumluluk hali düzenlemiştir. Ancak

ispat yükünü ters çevirmiş de bulunmaktadır. Buna göre borçlunun

borcundan kurtulmasının tek yolunun kendisine hiçbir kusur yükle-

nemeyeceğini ispat etmesi şartıdır. Bu şartlar altında değerlendirildi-

ğinde, işverenin bir işçisine psikolojik tacizde bulunması halinde ve/

veya işverenin bir işçisinin bir başka işçiye psikolojik tacizde bulun-

Murat Demircioğlu ve Tankut Centel, İş Hukuku, Beta Yayınları, İstanbul, 2010:

124; Süzek, 2012: 436; Kemal Tahir Gürsoy, “İşverenin Sorumluluğu”,

Ankara Üni-

versitesi Hukuk Fakültesi Dergisi

, Cilt 31, Sayı 1-4, 1974: 185-198.

Tınaz / Bayram / Ergin, 2008: 101; İlhan Ulusan, Özellikle Borçlar Hukuku ve İş

Hukuku Açısından İşverenin İşçiyi Gözetme Borcu Bundan Doğan Hukuki So-

rumluluğu, Kazancı, İstanbul, 1990, s. 97 vd.; Bu konuda detaylı bir literatür ta-

raması için bknz. Nüvit Gerek, İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği, Anadolu Üniversitesi,

Eskişehir, 2006, s. 111 vd.

Sarper Süzek, İş Güvenliği Hukuku, Savaş Yayınları, Ankara,1985, s. 205; Tınaz /

Bayram / Ergin, 2008: 101.