TBB Dergisi 105. Sayı

TBB Dergisi 2013 (105)

S. Alp LİMONCUOĞLU

Bunlar incelendiğinde ise işçiye psikolojik taciz sebebiyle iş sözleşme-

sini sona erdirme hakkı veren kanımızca üç sebebin varlığından söz

edilebilir. Her şeyden önce belirtmek gerekir ki, kanun maddesinde

psikolojik tacize ilişkin doğrudan bir düzenleme yapılmamıştır.

24. maddenin II/b bendinde ise işverenin işçinin veya ailesi üye-

lerinden birinin şeref ve namusuna dokunacak şekilde sözler söyle-

mesi, davranışlarda bulunması veya işçiye cinsel tacizde bulunması

hallerinde işçinin tek taraflı fesih hakkını kullanabileceği düzenlen-

miştir. Psikolojik taciz tanımı gereği bireyin şeref ve namusuna do-

kunmaktadır. İşverenin işçiye psikolojik taciz uyguladığı her du-

rumda şeref ve namusa dokunacak davranışlarda bulunulduğu, bir

kısmında da sözler söylediği ortadadır. Bu halde psikolojik taciz mağ-

duru işçi, işverenin kendisine psikolojik tacizde bulunması halinde

bu madde hükmüne dayanarak iş sözleşmesini derhal fesih hakkı

mevcuttur. Maddede bu tür söz söyleme ve davranma eylemlerinin

açıkça işveren tarafından gerçekleştirilmesi şartı getirildiğinden, işçi-

nin bu maddeye dayanarak iş sözleşmesini sona erdirme hakkı sa-

dece işveren tarafından gerçekleştirilen psikolojik taciz eylemlerinde

söz konusu olabilecektir. İşverenin bir başka işçisi tarafından işçiye

psikolojik taciz gerçekleştirildiğinde ise md. 24/II, b hükmüne daya-

nılamayacaktır. Bunun tek istisnası mevcuttur. O da, İş Kanunu’nun

2. maddesinin 5. fıkrası uyarınca işveren vekilinin işçiye karşı yaptı-

ğı psikolojik tacizdir. Anılan maddeye göre işveren vekillerinin, bu

sıfatla işçilere karşı işlem ve yükümlülüklerinden doğrudan işveren

sorumludur. Bir başka deyişle, işveren vekilinin işçiye karşı yaptığı

psikolojik tacizden de işveren sorumlu olacağından, psikolojik taciz

eyleminin bir başka işçi değil ancak işveren vekili tarafından gerçek-

leştirildiği hallerde de işçinin derhal fesih hakkının bulunduğunun

kabulü gerekir

İş Kanunu’nun 24. maddesinin II/c bendine bakıldığında ise

“iş-

verenin işçiye veya ailesi üyelerinden birine karşı sataşmada bulunması veya

gözdağı vermesi….. yahut işçi hakkında şeref ve haysiyet kırıcı asılsız ağır is-

nad veya ithamlarda”

bulunmasının fesih sebebi kabul edildiği görülür.

Psikolojik tacizin bir işçiye gözdağı verilerek, sataşmada bulunularak

veya işçi hakkında şeref ve haysiyet kırıcı asılsız isnad ve ithamlarda

Süzek, 2012: 712,713.